Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Weet echt niet meer wat te doen
Het weekend is weer bijna voorbij, kan me morgen dus weer storten op mijn werk. Al lukt me dat de laaste tijd ook niet echt. Ik blijf maar malen. Dit weekend mijn ex een bericht gestuurd dat ik met haar wilde afspreken omdat we nog veel met elkaar moeten afstemmen ivm de verkoop van het huis. Ik ben gewoon zo op van het vechten en ik weet gewoon niet meer wat te doen. Dubbele woonlasten draineren mijn inkomen. Zij zit in ons mooie huis en ik zit in het appartement van mijn broer die over een kleine 2 weken weer terugkomt en waar moet ik dan heen. Ik vind het vreselijk om het zo definitief te maken maar wat moet ik anders. Ik bleef echt hopen op een verzoening met haar en haar zoon. Maar dit is nu toch ijdele hoop geweest. Ik vroeg aan haar wat ze nu wil en wat haar verwachtingen zijn. Ze geeft nu dus aan dat het huis verkocht moet worden terwijl ze het eerst zo zonde vond en we zo druk met ons huis bezig waren geweest. Ik heb een hele poos gedacht dat het wel goed zou komen maar helaas de waarheid is harder dan je kan verwachten. Ik heb haar ook niet kunnen verwijderen van whatsapp en facebook en merk dat ik toch wel vaak blijf kijken. Nu is ze al bijna 2,5 uur online op whatsapp en andere dagen urenlang op facebook. Is ze nu echt al met iemand anders bezig want zo lang kijk je echt niet alleen naar berichtjes, het verklaart wel ineens haar afstandelijkheid en niets meer willen zeggen of doen. Ik loop nog rond met de gedachte om relatietherapie voor te stellen, maar de twijfel is nu groter dat het een dikke nee van haar word. Ze zal nu vast wel de aandacht krijgen die ze niet meer van mij nodig heeft en dus het hoofdstuk met mij heeft afgesloten, al wil ze dat weer niet aan de telefoon zeggen, vermoeiend zo'n vrouw die zo enorm gesloten is en al haar gevoelens achter een soort van berlijnse muur heeft gestopt. Nu aanstaande woensdag dus afspraken maken. Maar weet ook dat dit dikke ellende word. Zij vind dat zij het recht heeft om in ons huis te blijven omdat zij niet met haar zoon heen en weer wil gaan en hem dat wil besparen. Dus speelt ze op mijn gevoelens in omdat ze weet dat ik nog zo veel van haar hou en dus mezelf wel zal wegcijferen voor haar en mijn stiefzoon. Ik zit met zulke grote dilemma's. Ik kom er gewoon niet meer uit. Ja ik ben heel erg bang om haar los te moeten laten ook vooral omdat we 4 maanden geleden nog samen bezig waren om zwanger te worden en ik weet dat het beter is omdat de manier hoe ik nu behandeld wordt niet goed is. Maar waarom blijf ik hoop houden. Ik snap mezelf niet. Ik heb elke dag zo veel verdriet en tranen komen vaak.
Sorry voor mijn onsamenhangende of herhalende verhaal, maar word zo heen en weer geslingerd door mijn gevoelens..
Voor degene die niet weet waar dit allemaal over gaat zie mijn blog "verscheurd door gevoel en verstand"
- verlorenhoop's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Verlorenhoop
Er lopen nu twee dingetjes door elkaar heen, he.... Het emotionele afsluiten, en het zakelijke afsluiten...... En eigenlijk zou je die moeten scheiden. Want het is belangrijk dat jullie snel de zaak zakelijk rond krijgen, omdat huizen en zo enorm veel geld kosten. Dus daar moeten zaakjes geregeld worden. Kan jij je broer vragen of hij je daarbij helpt? Of iemand anders vertrouwds, maar die ietsje meer emotionele afstand tot haar heeft.....
De echte klap zit natuurlijk in het emotionele afronden. Neem daar alle tijd voor, hoor, dat is een heel zware stap. Maar richt je in die stap op jezelf. Niet meer op haar. Niet meer op haar facebook, niet op haar whatsapp, maar op jezelf. Ga haar niet achtervolgen, ga voorlopig niet meer proberen haar te snappen, maar ga je eigen leven leiden. Over een tijdje kunnen jullie misschien weer een beetje praten, maar nu niet. Nu lukt het gewoon niet, en dat geeft weer meer frustratie.
Sterkte deze week!!!!
Waterman
@waterman
Ja je hebt gelijk emotioneel en zakelijk loopt het door elkaar heen. Ja huizen kosten enorm veel geld dus dit moeten we goed en snel regelen. Het huis verkopen zelf is ook behoorlijk emotioneel omdat het mijn ouderlijk huis is waar ik ben opgegroeid en mijn jeugd heb doorgebracht. Dus dubbel verlies om het maar zo te zeggen. Ze neemt het mij ook kwalijk dat ik al een poos geen contact had opgenomen en niets van mij hoorde. Ik deed dat juist om haar en mezelf de rust te gunnen. Blijkbaar ziet zij het dus niet zo. Dus word me dat ook weer verweten. Ik moet zoals je zegt echt niet meer kijken op whatsapp en Facebook. Ik maak mezelf helemaal gek en onzeker. Angst is zo'n slechte raadgever. Morgen weer een gesprek gepland met de psycholoog. Ik val anders steeds dieper in het zwarte gat. Moet mezelf een schop onder de kont geven en mijn verlies accepteren.
verlorenhoop
Ze neemt het mij ook kwalijk dat ik al een poos geen contact had opgenomen en niets van mij hoorde. Ik deed dat juist om haar en mezelf de rust te gunnen. Blijkbaar ziet zij het dus niet zo. Dus word me dat ook weer verweten.
Probeer iemand bij dat zakelijke stuk ertussen te krijgen, die duidelijk de splitsing tussen emotie en zakelijk in de gaten kan houden.... Een zaakwaarnemer, zeg maar...
We gaan in ieder geval eerst
We gaan in ieder geval eerst samen afspraken maken, een mediator is toch behoorlijk prijzig. Maar mochten we er niet uitkomen zal er wel een mediator ingeschakeld gaan worden.
@verlorenhoop
ja zeg ,zijn we nu helemaal gek geworden....
Zij zit in jou ouderlijke huis ? staat dat op beider naam of staat die hypotheek op jou naam ?
Sowieso vind ik dat er finaal over jou heen wordt gewalst want als ze een beetje compassie met jou zou hebben zou ze het ook heel rot voor je moeten vinden dat juist nu JIJ door al dit gezeik je ouderlijke woning kwijt raakt, of vind ze dat ook ? Ook moet komen met een oplossing ipv te lopen flaneren (als ze dat doet ) op sociaal media.Dan zou ze toch laten zien dat ze meedenkt en het ook heel rot voor jou vind ipv je zo te laten bungelen ?
Jij kunt jezelf wel weg blijven cijferen en haar de vrije hand geven maar dat kan toch nooit goed komen zo ? Jij hebt recht op je eigen woning en daar moeten nu spijkers met koppen over worden geslagen. Vecht voor jezelf en je huis je laat dit toch niet zo op zijn beloop?
Waar je heen moet vraag jij je af omdat je broer weer terug komt ? nou gewoon naar huis ! dan zoekt zij maar een definitieve oplossing ze heeft nu tijd zat gehad . Of ze blijft, of ze vertrekt en er wordt een hele goede oplossing bedacht ook door haar om te zien of er sprake kan zijn dat zij afstand neemt van haar deel van de hypotheek en of jij die alleen kunt dragen of een andere mogelijkheid ...dat weet ik zo ook niet ik ben niet bekend met jou financiele gebeuren, maar ik geloof wel dat het nu echt tijd wordt om iets te ondernemen .
@Hortensia
Ja het is ook niet echt de meest makkelijke situatie. Zij zit nog in ons huis omdat het beter is voor haar zoon en tot voor kort mijn stiefzoon. Omdat zo'n kereltje anders de hele tijd heen en weer moet verhuizen. En ja we hebben de hypotheek op beide namen staan. Ook al een hoop geld in het huis geïnvesteerd dus dat maakt het ook niet makkelijk.
Nou ze geeft aan dat ze nu meer voor haarzelf en haar zoon kiest dus het feit dat ik mijn ouderlijk huis kwijt raak zal haar denk ik niet zo veel interesseren. Ze heeft als het ware haar gevoel helemaal afgesloten. Geen één keer vragen hoe het met me gaat, of ze mij mist of er überhaupt nog wel gevoelens zijn. Onduidelijkheid alom dus.. Ja het flaneren zal wel een vorm van uiten kunnen zijn die ze bij mij niet meer wil doen of ze is daadwerkelijk zoekende naar aandacht omdat zij het zo moeilijk heeft. Ja ik heb ook zeker recht op ons huis. Zij heeft er nu merendeel van de tijd ingezeten. Ik ben merk ik veel te lief voor haar geweest en rekening gehouden met haar gevoelens omdat ik haar natuurlijk graag terug wil, maar dat is niet meer reëel, zeker niet als ik me zo opstel. Doordat ik gesprekken met psycholoog heb gehad, ga ik me ook anders opstellen. Dwz meer meegaand en compromissen zoeken terwijl ik eerst toch wel meer mijn mening door zette en dat is natuurlijk een kant die zij niet van me kent. Misschien heeft zij nu het gevoel de bovenliggende partij te zijn omdat ik zo aan het vechten ben om het gezin te redden dat ze nu maar alles kan maken en het haar niet meer interesseert hoe ik me voel.
Ja ze heeft nu tijd genoeg gehad, maar ze verwacht dus niet van me dat ik nu doorzet en dat zij nu ook maar de last gaat ondervinden van de relatiebreuk met een koophuis. Niet dat ik haar dat gun, maar zij zit wel in een hele luxe positie op dit moment. Helaas kunnen wij beide de hypotheek niet alleen dragen, dus dan blijft er geen andere optie om het huis te verkopen, al zegt ze wel dat als ik een andere optie kan bedenken ze daar over na wil denken. Maar goed de andere optie is dat wij er samen opnieuw voor gaan en dat kan ze (nog) niet zegt ze. Ik weet dat zij het ook vreselijk vind omdat dit ook haar droomhuis was en veel heeft verbouwd en dan ook nog bezig zijn met kinderen krijgen, dus snap er ook niet veel meer van. Dat maakt het voor mij zo moeilijk en lastig.
@verlorenhoop
Jij hebt onderdak nodig bijna weer, dat worden wss weer extra kosten , want je zult iets moeten huren (als je iets kunt vinden) . Dus de enige goedkope optie is terug naar huis en dan maar apart slapen . Waarom zou ze heen en weer moeten verhuizen met haar zoontje , als ze een ander woning kan vinden waar ze voorlopig kan blijven. Hoe dan ook dat heeft ze niet gedaan dus het is nu roeien met de riemen die je hebt . Je hebt een woning (nodig) en ook jij kan niet van het ene adres naar het andere zwerven nog afgezien van de kosten. Het is jullie beider woning dus lijkt het me handig( om ook niet financieel in de problemen te komen) dat jullie beide daar gebruik van maken . Ook blijven beide belast met de hypotheek betalingen als je er nu wel of niet woont ...
Het nare van deze constructie is vermoed ik als één van beide stopt met het betalen ervan, de bank bij de ander komt aankloppen. Ik denk dat het heel wijs is om eens eventjes bij je notaris binnen te lopen ...die kan je mss een heel stuk wijzer maken .
@Hortensia
Ja dat klopt, ik betaal nu nu dubbele woonlasten. de hypotheek en de huur van het appartement van mijn broertje. Terug naar huis gaan en samen slapen is natuurlijk wel een optie, maar of we daar beiden zo gelukkig van worden is denk ik uitgesloten. Wat ik bedoel met het heen en weer verhuizen is dat ze anders tijdelijk naar haar ouders zal moeten. en nee ze heeft er ook niet veel voor gedaan omdat ze vind dat ik het een stuk makkelijker heb omdat ik geen kind heb. Dus word mij een schuldgevoel aangepraat en omdat ik nog zo veel van haar en haar zoontje hou ben is sneller geneigd daar aan toe te geven omdat het in belang van mijn stiefzoon is. Ik wil niet dat hij er de dupe van word, maar goed aan de andere kant gebruikt ze hem wel tegen mij en of dat nu goed is is ook te betwijfelen. Ik ben al bij de notaris geweest en die kan verder niets voor ons betekenen. Waarschijnlijk zullen we een mediator moeten inschakelen wat ook weer een hoop geld kost. Maar ik hou de hoop dat we er samen uit kunnen komen en goeie afspraken kunnen maken. Maar dan moet ik wel echt voor mijzelf kiezen en de onderscheid maken tussen emotie en zakelijk. Niet in het belang van haar zoon beslissingen maken maar inmijn eigen belang. Pff ik heb juist zo veel moeite met de psych gedaan om te werken aan mijn gedrag dat ik daar nu veel hinder van ondervind. Ik stel me nu kwetsbaar op en daar trapt ze nu gelijk op terwijl ik eerst veel sterker was doordat ik meer aan mijzelf dacht. Denk ook dat zij daardoor haar interesse in mij is verloren doordat ze mij niet meer als een sterk persoon ziet of gelijkwaardig maar als een man waar zij nu dominant over kan zijn.
Het word tijd om me weer harder op te stellen en mijn gevoelens op de achtergrond te zetten, dwz terug naar mijn oude ik die ik juist zo graag wil vergeten omdat dat mij te veel gekost heeft om zo te zijn.
@verlorenhoop
Ik snap je worsteling qua gevoel , je oude en je nieuwe ik ...maar daar is een tussen weg in.
Zakelijk is het handiger om gewoon je verstand te gebruiken ... lijkt mij persoonlijk . Als jij weer naar huis gaat kun je de nieuwe ik zijn die zo hard zijn best heeft gedaan om juist een beter mens te worden. Zij moet dat kunnen waarderen als ze van je houdt toch ? en ik neem aan dat er ergens in jullie huis heus nog wel een bedje kan staan in een andere slaapkamer waar jij kunt slapen ?
Het is je stiefzoontje ... hij heeft ook nog vast een biologische vader ergens . Jij bent niet alleen verantwoordelijk ervoor en als de relatie voorbij is in zijn geheel niet meer ... klinkt hard maar eigenlijk moet je dat jezelf wel een beetje realiseren , het is al zwaar genoeg allemaal zo , probeer niet te veel in de huid van een ander te kruipen nu . Vertrouw op jezelf en de hulp die je hebt gehad , je vind heus je weg wel hierin !
@hortensia
Ja het is zeker een worsteling en doe ook mijn best om daar een tussenweg in te vinden, alleen zie ik hem nog niet. Natuurlijk zal dat een mooie intentie zijn om dat van mij te waarderen dat ik zo mijn best heb gedaan. Maar ik weet gewoon niet meer of ze nog wel van mij houdt. Ze zegt het gewoon niet, ik moet het maar weten is haar reactie. Ja ik moet gewoon zakelijk zijn en nu ook daadwerkelijk voor mijzelf kiezen en me geen zorgen maken dat ik haar door mijn beslissing definitief kwijt raak. Want dat is het natuurlijk al al besef ik dat gewoon niet, hoe stom kun je zijn en heb ik dan echt zo'n enorm bord voor mijn kop?. Ja het huis is groot genoeg we hebben hem namelijk ook gekocht omdat we met gezinsuitbreiding bezig waren. Voor wat betreft haar zoon heeft hij ook een biologische vader. Ze hebben samen een co-ouderschap. De verantwoordelijkheid voel ik omdat ik hem vanaf zijn 3e t/m 8e levensjaar ook verzorg heb. Hij zei altijd ik heb 1 moeder en 2 vaders.. Dat gevoel uitschakelen omdat de relatie voorbij is gaat erg lastig. Het klopt dat ik te veel in haar huid probeer te kruipen omdat ik blijkbaar antwoorden wil hebben die zij mij niet kan of wil geven. Zelfvertrouwen heeft een enorme deuk opgelopen en krijg zeker veel adviezen. Nu moet ik er ook nog wat mee doen..
@verlorenhoop
Het is ook niet nodig om je gevoel voor het zoontje uit te schakelen, met hem heb je ook iets opgebouwd . Maar probeer je te realiseren dat je hem ook straks niet meer zult zien als jullie wel uit elkaar gaan . Ook dat is heel erg natuurlijk , maar jij kunt geen rekening meer gaan houden dat zij heen en weer moet verhuizen terwijl zij zelf niet duidelijk kan aangeven waar ze mee bezig is of wat ze wil. Maar wel ondertussen haar eigen leventje mss al aan het leven is in jou ouderlijke woning. Terwijl jij op kosten wordt gejaagd en nergens geen zicht meer op hebt . Stel dat de woning verkocht moet worden dan zal toch iemand neem ik aan er in blijven wonen , het is dus kiezen . Of jullie blijven beide daar of 1 partij zoekt nu een andere woning. Jullie zullen daarover toch echt een gesprek moeten hebben . Mijn gevoel zegt , je spullen pakken en naar huis gaan en vanaf daar alles gaan bespreken en gaan regelen , het scheelt je in ieder geval dan ook weer even geld en dat zal je toch ook hard nodig hebben .
Haar antwoord van dat je dat zelf wel weet , is een beetje toegeven maar met een slag om de arm ...zo komt het op mij over . Het is geen duidelijk antwoord en heel logisch dat jij jezelf dan weer vragen gaat stellen .Echter als jij antwoorden wilt zullen jullie toch in gesprek moeten gaan .. misschien krijg je niet alle antwoorden , misschien zijn die er ook niet , maar er zal toch met elkaar gesproken moeten worden?
Ik neem aan dat jij toch nog wel een sleutel van de woning hebt?ga je af en toe ook kijken thuis of blijf je helemaal weg ?
Je nieuwe en je oude ik- ik denk dat je het goede er wel uitpikt , je nu beter in staat bent om je denken en je reageren beter te reguleren dan voorheen , heb een beetje vertrouwen erin .
Je kunt niet van jezelf verlangen dat je ineens helemaal "anders " zult zijn , het is oke...je doet je best en zolang je dat blijft doen ...
Verlorenhoop
Ik ben merk ik veel te lief voor haar geweest en rekening gehouden met haar gevoelens omdat ik haar natuurlijk graag terug wil, maar dat is niet meer reëel, zeker niet als ik me zo opstel. Doordat ik gesprekken met psycholoog heb gehad, ga ik me ook anders opstellen. Dwz meer meegaand en compromissen zoeken terwijl ik eerst toch wel meer mijn mening door zette en dat is natuurlijk een kant die zij niet van me kent.
Ik heb wat moeite met bovenstaande zinnetjes........ Volgens mij lopen emoties en zakelijk weer behoorlijk door elkaar heen.... Ik wil je eigenlijk zeggen: let op je eigen zaakjes. Probeer niet om je relatie goed te maken, of wraak te nemen, via jullie zakelijke overeenkomsten. Een van beide partijen wordt daar anders verschrikkelijk de dupe van......
Als jij te veel rekening met haar gaat houden, als zij wil dat zij in het ouderlijk huis kan blijven omdat dat beter is voor haar zoon, dan doet ze daarmee een beroep op jouw emoties..... Niks mis mee, maar pas erg goed op.
Als jij haar erg graag terug wilt, en je gebruikt dat soort argumenten rondom je huis, dan doe jij dat vanuit emoties. Weer.... niks mis mee, maar pas erg goed op.
Probeer het zakelijke stuk een puur rationeel stuk te houden. Daarom vraag ik steeds of je broer, of een goede vriend, je erbij kan helpen. Om uit te zoeken wat een eerlijke verdeling van de zaak voor elkaar te krijgen. Ik zou eerst zoeken naar een vriend of zo. Mediator kost inderdaad geld, maar als dat zo is moet je maar denken.... nou ja, als hij/zij zijn werk goed doet, bespaart het je misschien ook veel ellende.... Maar probeer een objectievere, afstandelijker persoon ernaast te krijgen. Die kan zeggen wat de zakelijke en wat de emotionele argumenten zijn.
Ga snappen dat dit een enorme aanslag op jouw emotionele stabiliteit is, maar dat er wel geld mee gemoeid is. Probeer beiden gescheiden te houden!
Sterkte!!!!!!!!!!!
Waterman