Vandaag precies een jaar geleden dat hij er een punt achter zette, en mij met heel veel vragen heeft achtergelaten.
En hoe het nu gaat? Wel iets beter (behalve vandaag dan..) dan een paar maanden geleden, maar ben er nog lang niet. (vele ups & downs)
De 'waarom'-vraag is er nog steeds, en ik denk dat die ook nooit meer weggaat.
Tegen zijn familie en vrienden heeft hij gezegd dat hij wel heel veel van me hield, maar dat ik zo iemand tegen kon komen die er wel voor mij kon zijn. (i.v.m. zijn beroep kan ie wel een halfjaar weg zijn, maar heb ik nooit als bezwaar gezien)
Voor een nieuwe vriendin (met hetzelfde beroep) kan hij er blijkbaar wel zijn, want die had ie al binnen een paar weken gevonden.
Deed me trouwens wel goed om van vrienden te horen dat ze bij het zien van z'n nieuwe vlam tegen hem hebben gezegd dat ze niet snapten dat ie een Ferrari voor een Fiat had ingeruild
Het schijnt ook dat ie vreemd en respectloos tegen haar praat. Dat heeft ie bij mij nooit gedaan. Dus of het echte liefde is betwijfel ik...
Ik heb hem sinds het gesprek waarin de relatie werd beeindigd ook nooit meer gesproken. Op sms-jes werd niet meer gereageerd, en zelfs op mijn voicemail-bericht of ie zijn spullen nog op kwam halen kwam geen reactie. Toen ik erachter kwam dat hij een nieuwe vriendin had, heb ik hem een boos sms-je gestuurd met de vraag of hij ook al wat met z'n nieuwe vriendin had toen hij nog bij mij was, gezegd dat ik me blijkbaar erg in hem had vergist, dat hij mijn spullen kon houden, en ik verder niets meer van hem wilde weten. Een paar maanden later sta ik op een bruiloft van 1 van mijn vriendinnen, en tref ik daar mijn ex-schoonouders. Krijg ik tot mijn grote verbazing een week later op vrijdagavond een sms met de tekst: hé meisje, hoe was het op de bruiloft? Ik zag dat je je haar laat groeien , groetjes ...
Wat moest ik daar nou weer mee. Het ging na ca. 5 maanden eindelijk weer wat beter met me, en dan krijg je zo'n sms. Hij kon toch aan zijn ouders vragen hoe het op de bruiloft was? Hij heeft volgens mij geen idee wat zo'n bericht met mij doet. Het heeft alleen nog maar meer vragen opgeroepen. Als je een ander hebt, hoef je niet meer gezellig met mij te sms-en.
Een paar weken later rij ik naar mijn werk, had gehoord dat hij ook tijdelijk in die stad aan 't werk was, en dacht nog: Wat toevallig dat we elkaar dan nooit zijn tegengekomen op de autosnelweg. Ik kijk in de spiegel, en ja hoor, meneer rijd achter me. Krijg ik aangekomen op mijn werk binnen 10 minuten een berichtje of het altijd zo'n drukke bende op de weg is, en of ik tegenwoordig altijd zo hard scheur.
Ik heb hem per sms gevraagd wat hij nu eigenlijk van me wou en verwachtte, omdat ik niet snap dat je na een half jaar met z'n sms over de bruiloft binnen komt vallen. Kreeg ik als reactie dat hij het gevoel had me ongewenst toch gekwetst te hebben, en wilde kijken hoe het met me ging. Jaah, daar kom je met zo'n sms natuurlijk niet achter. (Zal wel schuldgevoel geweest zijn). Hij wilde weten of ik hem ging ontwijken als we elkaar tegenkwamen, omdat hij niet wist hoe ik dat zag, en zei dat hij verder geen verwachtingen had. Maar wat ie wou, daar kwam natuurlijk geen antwoord op. En dat terwijl ik hem en z'n nieuwe vlam allang een keer tegen het lijf was gelopen. (Dat heeft me trouwens wel eniszins opgefleurd, want vond het geen schoonheid )
Ik heb hem geprobeerd te bellen, na z'n sms maar hij nam natuurlijk weer niet op. Waarom lok je dan met sms een reactie uit? Uiteindelijk heb ik hem een sms gestuurd en gezegd dat hij me inderdaad erg gekwetst heeft, en op zo'n manier dat ik er nog lang last van zal hebben. Ook gezegd dat ik nog een laatste reactie wou ontvangen met een duidelijke reden waarom hij niet meer samen verder wou, en dat het voor mij beter was dat hij me daarna geen sms-jes meer stuurde. (heb hem zelfs nog het beste in de toekomst toegewenst)
Ik heb nooit meer een sms met reden mogen ontvangen, en blijkbaar gunt hij mij niet het beste,want zelfs daar is geen reactie meer op gekomen.
Ik ben er inmiddels wel achter dat hij het gewoon niet waard is, en dat je van zo'n iemand niet op aan kan.
Het houden-van gevoel is er nog steeds, maar ik zou hem niet meer terug willen, omdat ik hem niet meer vertrouw. Ik heb ook geen contact meer gezocht, en voor mezelf gekozen, omdat ik hier anders nooit overheen kom. Helaas heb ik 2008 als een klotejaar ervaren, en hoop in 2009 eindelijk wat happier te worden. Dus dat is mijn goeie voornemen
Zou meer afleiding moeten vinden, maar valt niet mee als al je vrienden een relatie hebben, en jij de enige 'NHS' (Not Happy Single) bent.