Al 22 dagen geen contact gehad... Aan de ene kant weet ik dat geen contact het beste is, maar wat mis ik haar stem, haar zorgzaamheid, haar liefheid...

Ze wou 2 a 3 maanden geen contact meer en ik heb besloten om geen contact meer te gaan zoeken...

Toen ik haar sprak zei ik ook dat ik bezig was te veranderen enzo, dus de bal ligt nog bij haar, hoe moeilijk dat ook voor me is...

Toen het net uit was belde ik haar nog weleens... Ik was verdwaald maar als ik haar dan sprak was ik zo mezelf, dan had ik innerlijke rust...

En hoe cynisch ook, tijdens de relatie had ik niet vaak innerlijke rust als ik haar sprak maar nadat het uitgegaan was kwam dat naar boven drijven... Haar stem kalmeerde me en ik was zo zuiver rustig..

Het was net een soort drug, met tijdelijke werking...

En nu wil ze geen contact meer voor tig maanden ...