13/8/09 - Griekenland

Vakantie. Zon, zee, strand & relaxen. Ik was er zo aan toe, weg uit Nederland. Weg van alle herinneringen. Weg uit de straten van de stad die we samen een paar maanden geleden nog bewandelden. Hoppa, met het vliegtuig naar de andere kant van Europa. Griekenland, om precies te zijn.

De eerste dag en tijdens de reis heb ik geen seconde aan je gedacht. En dat ondanks dat ik niks had teruggehoord op mijn kaartje wat ik voor de vakantie in je brievenbus had gestopt. Zoveel nieuwe indrukken, jij paste er schijnbaar niet bij. Heel stoer zei ik tegen A., mijn vakantie metgezel: 'Ik denk helemaal niet veel aan G.'

Nadat ik die woorden had uitgesproken begon het weer te spoken in mijn hoofd. Ik mis je in de ligstoel bij het zwembad. Ik mis je nog meer tijdens het beachballen wat we altijd deden in het park op onze vrije dagen. Ik mis je nog meer als ik terug denk aan onze leuke wintersportvakantie. Ik vraag me af hoe jou vakantie is? Wat je doet? Met wie je bent? En ik welk land je nu bent?

Als ik onder de douche sta dan kijk ik naar de witte driehoekjes van mijn bikini. Iets wat jij vreselijk mooi vind. Ik herinner me nog veel te goed de bewonderende blik die je had vorig jaar toen ik terug kwam van vakantie.

Ik zit hier *PIEP* helemaal aan het andere eind van Europa en nog steeds zit je 24/7 in mijn hoofd. Ga weg! Laat me met rust! Laat me lekker van mijn vakantie genieten. Ik wil het niet meer! Ik wil niet meer naar je verlangen!

Het enige wat overblijft is de tijd. De tijd zal vertellen of je mij ook hebt gemist. De tijd zal vertellen wat je hebt uitgespookt tijdens je reis. De tijd zal mijn wonden helen en jou uit mijn dagelijkse gedachten laten verdwijnen.

Wachten. Oh wat duurt het lang. Zelfs al zit ik aan het andere eind van Europa.