acceptatie

afbeelding van Gast

Ik denk dat ik het heb geaccepteerd dat het over is, maar rouw er wel om.
Het doet me wel pijn , hoe hij me heeft behandeld. Ik heb dat niet verdiend.
Hij heeft onze relatie kapot gemaakt, omdat hij niet met mij wil zijn.
Zal nooit snappen waarom hij steeds terugkwam om dan weer weg te gaan.
Doet me veel verdriet, vaak spoken zijn woorden nog door mijn hoofd.
Dat hij zegt dat hij gek op mij was en onwijs van me houdt maar toch is vreemdgegaan.
Gister was ik uitgegaan, hoe meer de nacht verstreek...voelde ik meer een leegte.
Weet dat ik over een paar maanden niet meer hetzelfde zal voelen voor hem. Deels vind ik die gedachte eng, maar het gaat uiteindelijk wel gebeuren dat ik hem volledig loslaat. Ik wil hem ook niet meer zien, daarvoor heeft hij me teveel gekwetst.