Alle stekkers zijn er net uitgetrokken, kapot van verdriet

afbeelding van Gast

Ik moet hier even schrijven, want ben ik ben ten einde raad. Zo erg dat ik vandaag alleen maar kan huilen. Mijn ex belde vanmorgen met de mededeling dat hij geen contact meer wenst. Gewoon nul! Hij zal niet meer reageren op mijn sms, mijn mail of dergelijke. Zondag belde hij nog, en we hebben een goed gesprek gehad, daarna merkte ik aan mezelf dat ik weer terug bij af was hem gehoord te hebben. Hij voelde zo dichtbij! De dagen erna heb ik hem om de dag ( in totaal dus twee smsjes) gestuurd, waarin ik mijn gevoel heb geuit. Deze hebben hem zo van slag gemaakt, hij kan niet meer tegen mijn verdriet , tegen mijn negativiteit. Het zuigt hem leeg geeft hij aan. Hij gaf tevens aan afgelopen weken maar 2 dagen te hebben gewerkt, omdat hij er zo mee zit. Vandaag is daar een keerpunt in gekomen. Zijn businesspartner wil niet meer met hem verder als hij alleen maar thuis zit. Vanuit die mededeling heeft hij mij gebeld, dat hij nu voor zijn business heeft gekozen en ik daarom uit zijn leven moet verdwijnen. Hij wil mij niet helpen, hij wil niet meer vragen hoe het met me gaat, hij wil gewoon geen contact. En hoe ik daar onder zou zijn, dat kon ik hem ook niks meer schelen gaf hij aan. Hij wilde op geen enkele wijze nog iets met mij te maken hebben. Tevens vertelde hij dat hij voor zichzelf had besloten naar een coach of psycholoog te gaan, omdat hij zichzelf helemaal is verloren. En dat hij weer terug wil komen naar het punt waar hij stond.
Er was geen ruimte voor een andere oplossing, laat staan dat ik mocht zeggen hoe ik mij eronder voelde. Ik werd zo kwaad omdat hij maar bleef praten en er geen kans voor mij was om wat te zeggen, elke keer als ik het probeerde blokkeerde hij mijn woorden door er zelf doorheen te praten of te schreeuwen.
Dit zijn dus onze laatste woorden naar elkaar geweest... Ik besef het me nog amper. Kan er gewoon niet bij! Ik moet nu echt voor mezelf kiezen, maar ik kan het gewoon niet. Ik probeer het al drie weken, maar er is geen lichtpuntje aan de horizon. Maar blijkbaar kan hij dit wel heel makkelijk, door gewoon maar de stekker uit ons contact te halen. Hij was zo egoistisch, zo kil. Ik ben er helemaal van ontdaan. Hoe nu verder? Ik ben ten einde raad, en kan totaal niet voorstellen dat ik hem nooit meer zal zien of spreken