Iets meer dan 4 maanden geleden is mijn dochter geboren. Een trotse vader, zij is mijn alles en elke keer dat ik haar weer zie maken onze ogen contact. Op dat moment voor heel even bestaat er niks meer om ons heen maar behalve ons twee en de euforie van de liefde voor elkaar. Haar prachtige lach werkt helend op alle ellende dat ik meemaak. Nou, daar gaat ie dan...

Ik was wat sommigen wel is noemen ... een “ Shell kindje” en de jongste van een familie van 4 kinderen. Ouder( die in het buitenland werken en om de zoveel jaren (gemiddeld voor mij 3 jaar) verhuizen. V.S., Frankrijk, Nederland, Duitsland en Nieuw Zeeland zijn de landen waar ik heb gewoond en dan noem ik nog niet eens de landen waar ik op vakantie ben geweest. Je zou denken wat een top leven, en in veel opzichten is dat ook wel zo. Veel verschillende culturen meegemaakt, meerdere talen geleerd, vrienden over de hele wereld e.d. maar jammer genoeg realiseerde toen ik 20 was dat ik niet goed wist hoe ik op een plek banden met mensen kon leggen, echte vriendschappen bijhouden. Mijn soortgenoten zijn schaars.

Niet zo heel erg, maar daarbij komt wel dat ik mijn moeder verloor toen ik 8 jaar oud was. Zij pleegde zelfmoord en al vanaf een hele jonge leeftijd werd mijn leven, wat eigenlijk voor een 8 jarige zo mooi en vol met hoop zou moeten zijn, een hel. Gelukkig ben ik iemand die in zich zelf gelooft en positief is ingesteld... en hoe!

Toen ik 14 was vertelde mijn vader dat hij homoseksueel is. Ik vertelde hem dat ik van hem hou en dat het niet uit maakte voor mij of hij nou op vrouwen, mannen, beide of geen van beide viel, hij is mijn vader. Blijkbaar hebben b.v. de wereld reizen en de familie gebeurtenissen mij een blik op het leven gegeven die bijna grensloos zijn en met meerdere perspectieven. Dat is ook niet altijd best want een mening vormen heb ik lang heel lastig gevonden en voor mezelf opkomen was ook niet altijd even makkelijk. Ik had een achterstand opgebouwd in mijn tiener plus jongere jaren en mocht het bijna helemaal zelf gaan oplossen. Toen ik 20 was woonde ik weer in Nederland na meerder mislukkingen met studies, relaties, ergens thuis voelen enz.

Mijn eerste belangrijke afspraak met mezelf was om in Nederland te blijven wonen en dus een basis voor mezelf neerzetten. Op dat moment toen ik 20 was woonde mijn vader, zussen en broer in het buitenland. Een zus van mij kwam wel toen ik 22 was voor 6 jaar in Nederland wonen en toen kreeg ik voor de eerste keer in mijn leven een band met inhoud met een van mijn directe familieleden. Ik had wel nog wat andere familie (ooms, tantes, neven, nichten e.d.) in Europa maar die zag ik weinig. Ik ging op zoek naar vrienden en deze vond ik vrij snel, want door me aanpassen in al de landen die ik heb gewoond versterkte mijn eigenschappen zoals mensen charmeren en geduldig zijn. Ik kreeg binnen een paar maanden een relatie met een pittige half bloedje (half Surinaamse/half Nederlandse) en wat vond ik het geweldig hoe heftig ze was. Binnen een maand kwam ze bij me wonen en het was lang leven de lol. Wij hadden beide middelbare school afgemaakt maar daarna niet echt iets met studies bereikt, dus gingen wij maar is werken. Via haar raakte ik bevriend met veel mensen en veel daarvan heb ik nu nog steeds. Deze relatie duurde 4 jaar en ik besloot toen om vrijgezel te worden want ik wou alles zelf gaan doen en zij hield mij daarin in tegen voor mijn gevoel. Wat had ik me vergist in mezelf wat ik wou.

Binnen 2 weken kwam ik een lieve Nederlandse meid tegen waar het gelijk mee klikte en ja hoor... nieuwe relatie. Dat was zeer heftig voor mijn ex daarvoor en ik stortte mezelf in op mijn nieuwe relatie. Niet netjes. Jammer genoeg ging het na 6 maanden niet goed in mijn nieuwe relatie aan beide kanten want zij had haar problemen en ik verloor mijn baan, woonplek en ik heb toen ook mijn studie op stop gezet (toch weer iets proberen in de tussentijd). Beide relaties waren vaak heel fijn en als ik terug denk dan heb ik wat fouten gemaakt en zij ook... weer wat geleerd en verwerkt en hopelijk niet te veel schade aangericht of meegemaakt.

Ik was toen bijna 25 en was voor de 4rde keer depressief in mijn leven, dit keer voor ongeveer 8 maanden. Daar kwam ik weer uit in mijn eentje, allerlei antwoorden voor mezelf gevonden, en had weer een leuke woonplek en een baan. Het ging dus weer goed en toen wou ik een “ eerlijke player” worden. Eerlijk tegen de vrouwen die ik tegen kwam, vertellen dat ik vrijgezel was en voor mij was het heel duidelijk gezellig stappen of samen chillen en als het kon lekker seksen. Binnen 4 maanden had ik 7 dames waar ik iets mee had en twee daarvan waren mijn twee exen van de 5 jaar daarvoor, een paar one night stands en een paar fijne seks relaties. Weer wat levenservaringen opgedaan.

Een van deze fijne seks relaties was met mijn toekomstige vriendin. Uit het niets kreeg ik een sms van haar dat zij van een collega van haar (een van de andere fijne seks relaties die ik had) had vernomen dat ik lekker was, goed in bed en mij wel wou ontmoeten. Dat deed ik ook met die collega van haar erbij en we spraken wat af. Zij was zelf toen bezig met veel seks met meerdere mannen, maar na ongeveer 2 maanden vroeg ze of ik met haar met emoties wou gaan experimenteren. Prima, en haar collega zag ik veel minder daarna, al hadden zij wel daarvoor een wekelijkse agenda voor mij opgeschreven wanneer de ene kwam en de andere weer ging. Na ongeveer 5 maanden elkaar 2 keer per week afspreken mocht haar zoon van toen 2 jaar oud ontmoeten op zijn verjaardag met een heleboel mensen van haar familie, vrienden en kennissen. Direct daarna zette ze me af bij de bushalte en zei “Je moet een keuze maken of je gaat voor mij en mijn zoon of we zien elkaar niet meer. Denk er is over na en ik hoop van je te horen binnen een paar dagen.” Gelijk die avond liet ik het haar weten dat ik voor hun ging en verbrak al mijn andere seks partners gelijk. Ik ging voor iets wat ik altijd heel graag wou, een eigen familie, en ik was verliefd. Grootste fout die ik ooit heb gemaakt. Dat ik niet zag dat zij fout was toen wij gingen stappen dan flirtte ze met allerlei mannen alsof het een hobby was en niet merkend dat het mij raakte en pas maanden later na een gesprek met haar broer er achter kwam dat zij dit niet meer moest doen, want naar mij luisteren doet ze niet.

Ik kon het goed vinden met haar zoon in de meeste gevallen. Hij zag dat het ook mogelijk was alleen met mij om de tijden dat hij bij zijn moeder was zijn vader voor een uur of zo te bezoeken want hij woont 500 meter vanaf de koopwoning. Ik mocht van * niet te veel betekenen in zijn leven omdat zij angststoornissen heeft. Zij had wel oorlog met de vader van haar zoon maar ik kon er tussen komen en na ongeveer 2 jaar was er vrede. Jammer genoeg had zij andere plannen met mij. Ik moest me aanpassen en omdat zij het zo moeilijk had gehad met haar ex werd ik hard aangepakt. Veel kritiek op mijn persoon door haar en haar moeder. Ik was gek en mijn familie was vaak een onderwerp in hun groepsgesprekken, want zij zouden ook allemaal niet sporen e.d. Waarom ging ik niet weg? Zij waren ook wel gezellig en deden ook wel wat goede dingen voor mij waar ik wel het e.e.a. aan had, dus ik accepteerde het om dus mijn achterstand in te halen. Mijn grenzen verlegen, zo ver dat mensen uit haar groep dingen zeiden tegen mij zoals “Jij wordt geen goede vader” en dat mijn vriendin hun ook gelijk geeft. Dat ik op straat liep na een etentje en zei een onbekende gast tegen me “Wat is er met je, ben je in je reet geneukt.” en zocht ik steun van mijn partner dan zei ze “Hij heeft gelijk.” Waarom bleef ik bij haar? Ik geloofde echt dat ik haar kon veranderen. Nou, dat viel en valt heel vies tegen.

Een ding moet men wel weten, na een jaar in deze relatie ging ik vreemd met die collega van mijn vriendin. Het is niet goed te praten en ik had een zeer zwak moment, want ik wou niet met die collega zijn. De volgende dag sprak ik mijn vriendin en zij wist het gelijk... maar hoe is mij nog onduidelijk, ik kreeg bijna niet eens de kans om het zelf te vertellen. Het was vreselijk wat ik had gedaan en kon een paar maanden niet meer in de spiegel kijken omdat ik zag dat mijn vriendin zwaar gekwetst was en zelf dat haar zoon het voelde en mij sloeg om dat hij doorhad dat ik zijn moeder emotioneel pijn heb gedaan. Ik kreeg een tweede kans, voelde me schuldig, cijferde mezelf nog meer weg en was in haar macht zodat ik alles wou doen om het goed te maken. Na 6 maanden trok ik het niet meer en wou ik het uitmaken en zij smeekte om dat niet te doen, dus tijdens het verjaardagsetentje van haar moeder mocht ik gaan bedenken wat ik zou doen. Ik kreeg van haar moeder te horen dat als ik de volgende keer weer zo ongezellig zou zijn dat ik maar beter niet moest komen. Ik gaf het een 3rde kans. Hoe stom kan ik zijn, toch nog verliefd en hopen dat ik deel kan uitmaken van een eigen familie wat ik het liefst wil.

Een jaar later kwam ik terug van een kerstmis en nieuwjaar vakantie met mijn vader, broer, zussen en aanhang (maar mijn vriendin ging niet mee want zij wou met haar familie zijn). Ik kreeg een e-mail van de toen in der tijd vriendin van mijn broer met “help” in de subject. Deze opende ik niet en mijn broer belde mij om deze e-mail niet te openen. Dat deed ik niet en ik vertelde dit verhaal aan mijn vriendin. Zij dacht gelijk dat ik weer vreemd was gegaan en ik haar overtuigen dat dit niet het geval was. Zij wou dat ik dat e-mail moest openen en ik zei nee want dat had ik mijn broer beloofd. Wat bleek uiteindelijk was het dat mijn broer zijn vriendin had zwanger gemaakt, er was ruzie en zij zocht mij op om het te gaan oplossen allemaal. Dit wisten we een week later maar die avond toen ik mijn vriendin dacht dat ik weer vreemd was gegaan (wat niet waar was) kreeg ik van haar een vuistslag tegen me hoofd, werd ik uitgescholden door haar en ik haar maar blijven uitleggen dat er iets anders aan de hand was, dat ik niet vreemd was gegaan en dat ik dat nooit meer zou doen wat ook waar is. Ik probeerde het nog een keer uit te leggen aan haar toen wij bij een bushalte stonden met veel mensen om ons heen. Ik vroeg aan haar om niet tussen mijn uitleg te komen en na de tweede zin begon ze weer te praten. Ik hield het niet meer en reageerde “Ik vraag aan je om niet er tussen door te praten en toch doe je het, jij toont geen respect voor mij en hersens zijn wel aanwezig maar niet in gebruik... (en toen kwam er de hardste kreet ooit uit mijn mond) DENK IS NA!!!” Iets van 40 mensen keken om alsof er een bom aanslag was gepleegd en mijn vriendin liep weg. Daar kwamen we ook weer uit.

Er zijn zoveel nare verhalen (veel van haar kant en een paar van mij) te vertellen dat ik maar is weer verder ga met een samenvatting. Na ongeveer 2 jaar kwam er wat rust en leek alles iets beter te gaan. Mijn vriendin en ik besloten om samen een huis te kopen want zij woonde in een klein flatje en ik ook en wij wouden een beter leven hebben. Omdat wij niet veel verdiende maar dat ik wel in de toekomst geld zou krijgen had ik via mijn vader een lening genomen om dus eigen inbreng in een koopwoning te brengen. Wel een mondelinge afspraak met mijn vriendin dat in het geval van “ scheiding” zou ik mijn inbreng terug krijgen en mijn vriendin haar inbreng ook. Zij zei dat ze hiervoor wilde ondertekenen. Ik geloofde haar.

Na 7 maanden in de koopwoning vertelde * dat zij zwanger was en wij waren door het dolle heen want het was gepland. Ik wou heel graag een eigen kind en * had er ook zin in.

Nu komt een e-mail die ik recentelijk naar de vriendin van de vader van de zoon van mijn ex heb gestuurd:

-------------------------------------------------------------------------------------

Op 11 februari in de avond ging * zoals gewoonlijk om een uurtje of 9 naar bed en na een half uurtje kwam ik naast haar liggen om te peilen hoe het met haar ging. Binnen 5 minuten vertelde ze mij dat ze een einde maakte aan onze relatie en dat ze verliefd was geworden op iemand anders al een maand eerder tijdens carnaval toen ik thuis alleen van mijn dochter aan het genieten/zorgen was. * zei dat ze cliché nog vrienden wou zijn e.d. iig stortte mijn wereld in. We hadden wel gespreken daarvoor gehad dat onze relatie niet goed liep tijdens de zwangerschap en ook voor de zwangerschap op verschillende periodes, maar het kwam toch als donderslag bij heldere hemel, want alles, behalve een soort broer/zus relatie tussen * en mij, ging lekker.

Die nacht kon ik niet slapen en stuurde ik * een e-mail wat het met me deed.
Ik maakte toen gelijk een beslissing. Ik was een strak getrokken katapult die of kon gaan instorten of los gelaten zou worden. Ik besloot toen gelijk om de touw die * en ik verbond door te knippen om dus door het heelal te vliegen en op zoek gaan naar mijn geluk.
In andere woorden liet ik het toen voor de eerst keer toe dat ik volledig in een hel zat en dat er nog meer op mij af zou komen, maar wat precies zou in der loop der dagen duidelijk worden.

Ik ging de volgende dag naar mijn werk en vertelde het aan collega’s die ik vertrouwde en mijn baas om dus aan te geven dat ik er zo goed mogelijk mee om zou gaan. Gelijk ook afspraken met interne Arbo en veel steun... geweldige afdeling waar ik in zit.

Ik kwam wel thuis de dagen na 11 februari en * zag dat ik het moeilijk had. Ik mocht niet down zijn in het bijzijn van de kinderen want dat voelen ze dan en ik keek haar aan met mijn pijnlijke ogen. “Als blikken zouden kunnen doden” zei * en ik zei “Ja”. Het was toen al duidelijk dat * heel graag in haar nieuwe leven wou duiken en dat ik daar maar aan moest gaan wennen. Zoals ze vaak zegt tegenwoordig “Zet je er over heen” * ging zelfs dit soort gesprekken in het Nederlands houden met me met woorden als “ijzig hart” en “dood” in haar zinnen terwijl haar zoon in de kamer zat en ik reageerde in het engels “Why are you saying this with him in the room” waarop zij zegt “oh ja stom.” Geen wonder dat haar zoon het vaak over de dood heeft al sinds hij 3 jaar oud was.

Aan het einde van de week hadden * en ik een gesprek over hoe wij met deze situatie om zouden gaan. Ik heb veel geld in dat huis zitten en * had en heeft nog steeds een belofte dat ik in dit geval mijn geld terug zou zien en gezag over mijn dochter zou krijgen. Wij waren niet getrouwd en geen samenlevingscontract (al heb ik een paar keer geprobeerd om * te overtuigen om dat met mij te regelen... tevergeefs), en ik zei toen dat ze hierdoor mogelijk de helft van mijn geld zou kunnen afpakken met de wet en toen werd ze boos omdat zij zo niet is en dat het voor haar niet om het geld gaat, en ik geloofde haar nog steeds.

Wij maakten alvast wat afspraken van wanneer wie in Oranjepark met onze dochter zou zijn (en de rest natuurlijk) dus in totaal heb ik 2 weekenden in de tussentijd alleen met mijn dochter doorgebracht in de koopwoning en ook vaak op de dinsdagen en donderdagen voor de voetbal trainingen in de buurt.

Maar toen begon nog meer ellende voor mij. Ik zou voor drie uur op de zaterdag na 11 februari samen met * en onze dochter zijn. Net voordat ik langskwam kreeg ik een telefoontje van * dat er ook twee meiden erbij waren. Ik vroeg van wie de ouders waren en zij gaf een vrouwelijke naam door die ik niet ken. Ik vond het wel een gezellig idee want ik kan heel goed opschieten met kinderen maar toch sceptisch een beetje waar * mee bezig was. Nou die 3 uur waren gezellig en ik deed b.v. een struisvogel na voor die meiden (van wat is het 8 en 10 jaar oud) en zij vonden het geweldig… dus helemaal door het dollen heen. Ook deze hele tijd als ik de zoon van * zou zien dan was het knuffelen en ik kreeg weer een tekening die ik nu heb in mijn wat is het nu 3de kamer in ?… Moest wel lachen dat haar zoon heel graag wou dat ik bleef en dat de nieuwe partner op zolder moest gaan slapen hahaha!

De maandag daarna belde ik * om het e.e.a. af te spreken die week want ik vond het nodig om toch af en toe die week bij een maat van mij te overnachten om rust te vinden. * begon gelijk dat zij in de auto zat met haar zoon en die twee meiden en dat zij naar een dierentuin gingen... prima, allemaal leuk en aardig... en toen ineens benoemde ze “Mr. Nieuw partner” in het verhaal en toen viel het kwartje bij me. Die twee meiden zijn van de nieuwe partner.

De volgende dag was ik in ? waar onze koopwoning staat en sprak ik * aan dat ze maar is rekening met mij moest gaan houden, want dat kan ze blijkbaar heel goed, maar om op deze manier haar nieuwe leven in mijn gezicht te douwen, gezien de situatie, was alles behalve respectvol. Het was al erg genoeg allemaal en toen kreeg ik dat nog er boven op. Haar reactie was niet overtuigend want zij vindt dat zij het recht heeft om gelukkig te zijn (tja… wie niet!) maar dat het ten koste moet gaan van mijn geluk… nou, * kan dat dan mooi vergeten, zeker op deze manier.

Ik heb mijn dochter erkent maar gezag is nog niet geregeld en ik gaf * de papieren ervoor maar zij had gelijk van nee nu nog niet en dat haar zus het over zou nemen als * komt te overlijden en bla bla bla... Haar zus is geweldig en dat ik samen met haar in dit geval voor mijn dochter zou gaan zorgen bevalt me prima... maar vooralsnog wil ik ook gezag van mijn dochter en dat ik weet dat ik ook heel goed voor haar kan zorgen op alle fronten. Ik vroeg * waarom ik nog geen gezag mag (want of je geeft het of je geeft het niet, niet dit gelul van nu niet maar mogelijk later wel… druk zetten op mij dus om dat zij een angstig gevoel heeft) en zij vertelde mij dat ze bang was dat als zij zou komen te overlijden dan zou ik mijn dochter naar het buitenland nemen en dat verder niemand in Nederland ons zou zien. Ik moest toen heel hard lachen want dat geeft alleen maar aan hoe zij en de rest van haar entourage mij niet kennen. Dat heb ik haar dus ook gelijk verteld.

Weet van mij dat ik het belangrijk vindt dat mijn dochter alle kansen krijgt in het leven om gelukkig te zijn om dus alle mensen die van haar houden en van waar zij van houdt zo veel mogelijk aanwezig zijn in haar leven.... daar komt nog meer over van mijn kant uit zo. De enige reden waarom ik ooit in het geval dat ik gezag heb om mijn dochter van wie dan ook afstand te doen is als deze persoon of groep mensen duidelijk slecht zijn voor mijn dochter. Logisch! Ik sta open om hierin zoveel meer te gaan leren.

De week daarna zou * een operatie krijgen om nooit meer kinderen te kunnen krijgen en ik zou dan op onze dochter passen. De nieuwe partner van * zou dan haar naar huis brengen (voor haar zorgen) en dat zou dan het moment zijn voor mij om hem te ontmoeten voor de eerste keer. Binnen drie weken een ontmoeting met mijn vervanger, en ik mocht me weer op iets gaan voorbereiden. Kan het nog eerder… nou het was de zaterdag ochtend voor de maandag dat ik hem zou ontmoeten en dat ik die zaterdag/zondag/maandag mijn dochter zou hebben in onze koopwoning stuurde * mij een sms dat ik dat ochtend hem al zou ontmoeten. Ik dacht dat mijn wereld niet verder de afgrond in zou kunnen zakken en ja hoor... * is weer lekker bezig. Ik ging en zag de stationwagon van mijn vervanger in mijn parkeerplek staan... ik ging naar binnen, mijn vervanger zat lekker naar mijn tv te kijken naar mijn film kanaal in mijn stoel, hij kwam naar mij toe, ik zei rustig hoi tegen hem en babbelde met * over onze dochter. * en ik waren klaar, dus ik ging op de bank zitten tegenover hem kijkend naar het tv scherm en heel langzaam draaide ik mijn hoofd en richtte ik mijn rustige blik recht in zijn ogen om aan te geven zonder iets te zeggen “What the fuck are you doing in my house!” ... Hij wist niet waar hij moest kijken. Hij trok zijn jas aan, * ook, en hij ging toen naar mijn dochter kijken en vertelde mij dat zij heel mooi is. Ik reageerde van dat ik dat ook wel wist en dat ik ook niks anders verwacht. “Maar jij vindt mijn dochters ook leuk toch?” ik antwoordde “Ja”.
Nou, toen gingen ze.

Ik heb in de tussentijd veel gejankt en veel gepraat met mensen die ik wel vertrouw.
Dat deed me veel goeds. Verwerkingsproces... mijn balans weer vinden om dus geluk te vinden in mijn nieuwe leven.

Op 16 maart hadden *, haar nieuwe partner, een goede maat van mij en ik een gesprek over hoe * en ik het zouden gaan regelen allemaal. Ik vroeg aan hun wat zij van gedachten hadden. * probeerde op een vaag manier te vertellen dat ik mijn geld zou terug zien maar uiteindelijk werd het duidelijk dat zij misbruik wou gaan maken van de situatie en mijn geld afpakken. Geen samenlevingscontract dus zij kan blijkbaar de helft krijgen van de overwaarde. Haar deel zou dan naar onze dochter gaan maar dat is bullshit want het zit in het huis en zij profiteert ervan... ik zei toen ook van dat zij daar geen zorgen over hoeft te maken want financieel kan ik zeker heel goed voor onze dochter zorgen dus waar hebben wij het over? Mijn vervanger liet mij weten dat hij wist waar ik door heen ging en bla bla bla... (en wijsde ook een keer naar mijn dochter dat we het voor haar moeten doen allemaal), maar als hij dat zo goed wist waarom lukte het hem niet om * te overtuigen dat ze een andere aanpak moest nemen om dus mee te werken met mij in plaats mij te naaien op alle fronten. * zag hoe zwaar ik het toen had en moest even de kamer uit om te huilen want zij wist waar ze mee bezig was en toch ging zij ermee door. Het ergste moest nog komen want zij vertelde mij dat ik dus nu geen gezag krijg maar mogelijk wel in de toekomst... dus in andere woorden druk op mij zetten om in haar plan mee te gaan zodat zij het in de toekomst lekker breed heeft. Ik bleef maar ja zeggen op alles en wou daar zo snel mogelijk weg... gelukkig niks getekend.

Een week daarna ging ik op “vakantie” om tot rust te komen en alles meer op een rijtje te zetten. Net voor vertrek had ik een gesprek met * over de telefoon. Ze vond het een slecht idee dat ik op vakantie ging want als zij mij was dan zou zij alles goed willen regelen, waarop ik antwoordde dat zij maar geen zorgen hoefde te maken want ik heb alles goed geregeld. Zij had daarbij ook kritiek op mij dat ik afspraken te vaak aan het verzetten was. Ik liet haar weten dat zij niet moest klagen want zij woont in dat huis (de koopwoning kon ik niet meer aan en ik vond kamers elders) en vergeleken met de afspraak die zij niet nakomt moest ze maar stil zijn want door haar komt het dat ik de dingen deed die ik deed... en ze gaf me ook is gelijk. Ik liet haar ook weten dat ik een vermoeden had dat haar moeder een rol hier in speelt in haar recentelijk beslissingen die dan weer impact hadden op mij ... en heel stilletjes zei ze ja.

Het enige wat ik van haar wou horen is dat zij ook fouten had gemaakt en een keer was het gelukt en ik zei tegen haar dat het me goed deed om dat is een keer van haar te horen. Hoe vaak ik wel niet te horen kreeg hoe volwassen zij was en ik niet en dat zij rekening kon houden met anderen en bla bla bla... Als je echt volwassen bent dan roep je niet dat je meer volwassen bent maar breng je het op een volwassen manier. Een enkel keer zei ze wel is dingen van “Ik ben in het jaar van de slang geboren” en “Aan het einde van relaties maak ik alles kapot.” Blijkbaar kan ze wel eens de waarheid vertellen. Angststoornissen, gespleten persoonlijkheid, two-faced... Het is allemaal een grote nachtmerrie, maar ik ben sterk en ik ben niet bang.

Iig deed mijn vakantie mij heel veel goeds en op tijd ook want toen kwam ik terug met allerlei informatie om mij voor te bereiden hoe het verder zou gaan met *.
Net voordat ik vertrok las ik na veel negeren van * haar Hyves berichten over hoe gelukkig zij wel niet is, maar toen had * een blog op Hyves gezet over een gedicht die mijn vervanger had geschreven:

(Subject van *)
mijn lief heeft een gedicht voor mij geschreven verleden! hij heeft hier in heel goed verwoord wat ik voel.
lief bedankt hiervoor!

(Gedicht van mijn vervanger)
Laat mij gaan, laat mij los verleden
Geef mij de sleutel van de ketting die jou met mij verbindt
Het zou zoveel makkelijker zijn als ik jou niet met me mee hoef te slepen
Laat me los, ik ben niet meer van toen, ik ben niet meer dat kind

Ik ben nu verder, ik ben nu doorgegaan
Ik ben nu verder in mijn leven
Verleden het is met ons gedaan
Ik heb meer om in dit leven te geven

Mensen uit mijn verleden
Laat me met rust, laat me alleen
Niks was goed dat jullie deden
Van jullie allen was er geen een

Nu is het mijn beurt om te gaan leven
Nu mag ik eens mijn gevoelens gaat tonen
Nu mag mijn stem eens gaan spreken
Nu ben ik het die ze moeten gaan belonen

Vrijheid, liefde, warmte, gezin,
Gezelligheid en aanvulling
Dat is wat ik zoek dat is wat ik wil
Dat is waar het bij mij altijd al om ging

Dag verleden
Het gaat je goed
Ik begin nu aan mijn leven
Daarvoor ik heb eindelijk alle moed

Hou van je puk xxx

Ik was razend en op mijn heen vlucht van mijn vakantie met veel gejank had ik een gedicht voor mijzelf geschreven en door mijn woede op dat moment heb ik deze ook op Hyves gezet:

Pandora’s Shutdown

The 11th of February 2008,
That was my Judgement Date,
21:43 that evening for a distant mate it was late,
Just to elaborate…
“It’s over, there is another.” FATE!

OK, shit happens, one tries to move on,
But how, when a mother is so far gone.

To follow words were broken to gain for what?
No respect, telling lies, incorrect statements…
THAT PLAN AIN’T WORTH SQUAT!!!

With the actions taken,
Loading a back firing gun,
Try listening more to one self for a solution,
And less to another… Attilla the Hun.

Hypocritical and brainwashed by the Y, small chance to survive,
Trying but close to failing to find the balance to stay alive.

Advice to stand up for one self will now be taken,
Knocked down,
Rising for as many involved,
The newest beds will be makin’

Crossroads reached, decision clear,
Launching the dorment rocket,
Away from this life of fear.

Now don’t worry about the precious one,
Going to be there for her fully very soon,
This rocket is taking a solar slingshot around the sun,
My temporary place is the dark side of the moon.

Enough reason to create chaos, get revenge and give into hate.
NO! Create a reality the right way…
Before it is too late.

Soon one will know where it all will stand,
No fear to be had,
To know once again and become a cliché friend,
A good mother, a great dad.

Co-operate do not resist,
Do it for “naam van mijn dochter”,
Or it will not only be one…
In the future who feels this sorrow.

There must be a way to find a common ground together,
Only then with heads and shoulders above clouds for all to enjoy the light forever.
*There are always two sides to a story.*

De dag dat ik weer in Nederland was belde * mij op en wou gelijk de volgende dag een gesprek met mij hebben over alles. Ik zei dat ik er nog niet klaar voor was. Zij had alvast een taxatierapport (en zij denkt dat ik daar de helft van ga betalen maar dat kan zij mooi vergeten want het is kosten koper en ik heb deze niet aangevraagd... oh ja * wil proberen om de koopwoning over te kopen... prima... wie weet lukt het.)
En zij wil dus dat huis op de markt zetten... nou daar heeft ze mijn toestemming voor nodig. Ik zou nu de touwtjes in handen hebben zei ze en ik antwoordde dat zij niet meer de controle over mij heeft oooeeeehhh... Nou * haar moeder was razend over mijn gedicht en * haar vader had tintelende handen... iig oorlog.

Toen gingen er e-mails heen en weer want gesprekken face to face dat ging heel lastig... telefoontjes ontaarden uit in tirades en dus e-mails werden het... en met e-mails ben ik heel formeel en * niet met uitroep tekens en veel meer spelfouten als ik dat heb... en Nederlands is mijn tweede taal. Go figure!

Het is nu zo ver dat ik deze maand tot nu toe mijn dochter maar 1 uur heb vast kunnen houden en dat wij deze week een mogelijke afspraak hebben om nogmaals alles te bespreken met mijn vervanger en mijn maat erbij.

Nou ik heb het eruit getikt zo goed mogelijk zodat jullie een beeld krijgen van wat ik meemaak... Ik heb het lastig met mevrouw * en alles wat met haar mee komt... maar ik ben sterk, geloof in mezelf en doe dit allemaal om van mijn kant uit het juiste proberen te doen voor mijn dochter, want hoe * het doet dan komt er zeker ellende.

Met haar zoon, sinds het uit is met *, kan ik het nog meer als ooit te voren prima vinden om dat er een soort vloek van mij af is en maakt het veel makkelijker om met hem om te gaan, al waren er weinig issues ervoor... hij is mijn makker en ik heb zijn foto in mijn portomonaie. Geeft me een glimlach als ik hem zie en de knuffels staan voor hem klaar.

Ik hoop dat * en ik eruit komen want hoe sneller en correct des te beter zodat iedereen en mijn dochter er zo min mogelijk last van hebben... maar ik heb geen zin om een leven te gaan leiden waar * te veel gaat beslissen hoe ik met onze dochter omga en dat zij mijn geld van mij jat en dat weet zij ook.

Zodra ik er klaar voor ben dan sta ik er voor open om een keer langs te komen hopelijk samen met mijn dochter om dus met z’n allen een leuke middag of zo mee te maken.

Iig laten we dit onder ons houden (Jij, vader van * haar zoon en ik) want we hoeven het niet erger te maken allemaal… maar dat alleen zou lastig zijn… maar toch ik wil er nog steeds samen met * uitkomen alleen dan nu op mijn manier.

Groetjes,
x

-------------------------------------------------------------------------------------

Dat e-mail deed zo veel bij hun dat ik gisteren er was en toen kreeg ik nog meer informatie en hoe veel leugens mijn ex heeft verteld. De buren klagen van gekreun uit de koopwoning, ik was gaan stappen de avond dat * bijna was overleden tijdens de zwangerschap (wat ook een vraagteken was) wat niet waar was want ik haalde een goede maat van mij en zijn broer op om in de koopwoning te zijn met mensen die mij rust konden geven, dat het mijn wens was om een kind te krijgen, dat zij dat niet echt nodig had, maar zij had wel voor het zwanger zijn dat zij ook heel graag een kind wou omdat vriendinnen om ons heen zwanger waren of net een geboorte hadden en nog veel meer angstige verhalen.

Op dit moment heb ik mijn balans redelijk gevonden en is het mijn missie om dit allemaal op te lossen zodat mijn ex haar lesje gaat leren in hoever dat mogelijk is en er voor mijn dochter zijn. Ik heb zeker mijn fouten gemaakt in mijn leven maar dit heb ik niet verdiend en “the only way is up!”

Dat moest ik allemaal even kwijt.
Wie weet komt op deze website ooit een happy end tevoorschijn in dezen.

Groetjes,
TyroneValve