Tussen het leeg gevoel door, het denken aan, de pijn, het wie ben ik nog gevoel, komt die ene vraag naar boven..Ok meer dan één..Los van was ik het wel voor jou, is er die "was jij het wel voor mij?".
Back in time..
Een vriend van je vond ons wel passen samen. Goed kende hij me niet en vraag me nog steeds af hoe goed hij jou wel kende. Met een stom mailtje door te sturen naar ons beiden kwam ik in contact met je.
Je vriend had het wel meer over je gehad maar zag het eigenlijk niet zo goed zitten. Hij vertelde dat je drie kindjes had en ze waren nog redelijk jong. Ik zag al een tijdje serieus af van een vorige relatie met een man met vier kids en eigenlijk was dat aantal me al veel te veel. Dus had zelf zoiets van "drie kinderen? Pff dat is een hoop". Maar niet alleen dat hield me tegen. Hij vertelde hoe je weg was gegaan bij je ex-vrouw toen ze zwanger was van jullie laatste kind. Kan me natuurlijk wel voorstellen dat als een relatie ten einde is, het ten einde is maar toch...
Dus het contact was er..We zouden een keer bellen. Er werd eerst nog een aantal keer over en weer gemaild en afspraakjes gemaakt die ik steeds niet liet doorgaan. Ik vond het zo onnatuurlijk om met iemand af te spreken die ik niet kende en voelde me nogal onzeker. Dus een twee maanden gemaild. Je bent toen een maandje op reis geweest en toen je terugkwam dan toch het eerste telefoongesprek. Je hield er niet zo van dat ik elke afspraak weer afblies en had er eigenlijk wel genoeg van. En gelijk had je natuurlijk.
Het eerste telefoongesprek vond ik ook al niet echt zo lekker lopen. Vond je een beetje droog..maar misschien lag het gewoon aan de onnatuurlijke situatie.
Intussen dan toch de eerste date. Jij zenuwachtig..ik zenuwachtig. Vond je maar een doorsnee man maar god wat een lach! Heb nog nooit iemand zo mooi zien lachen. Het gesprek viel wel mee..ik totaal kwetter, kwetter en zo gek als een mus om me toch iets van een houding aan te meten. Jij eerder rustig en nog steeds een beetje droog. Ik denk niet dat die klik zoals sommige mensen beschrijven er echt was.
Er volgde nog een aantal telefoontjes en een tweede date. Ondertussen vertelde je me over je laatste relatie en hoe fel je daarvan had afgezien. Ik vond het alleen maar vreemd en stond er natuurlijk met mijn uitgesproken mening. Je had iets met je ex-schoonzus?? Damn kerel?? Had echt zoiets van hoe kan je zoiets nu doen? Jouw antwoord "Ik was verliefd op haar". Nu goed, mijn woorden nadien dan maar weer ingeslikt.
Zij heeft je uiteindelijk bedrogen. Die grote verliefdheid van je..zij was knap zei je..Je ex eigenlijk niet. Zij had toen maar achter je gelopen maar echt je ding was ze niet. Je hield wel van haar natuurlijk want uiteindelijk ben je met haar getrouwd maar die intense verliefdheid was er niet. Wie ik uiteindelijk ben in heel jouw levensverhaal weet ik nog niet. Denk zo iemand als je ex-vrouw.
Mij vond je niet echt knap. Pijnlijk aangezien ik heel mijn leven tegen net dat moest vechten. Voor jou moeilijk om te begrijpen want er was toch meer dan dat. Het innerlijke is zoveel belangrijker. Soit de tweede date kwam eraan en als ik het nu bekijk bolde het toen ook niet echt. Na heel wat gedronken te hebben, uiteindelijk gezoend en iets meer. Je bracht me naar huis..
Twee weken duurde de eerste keer. Na een zoveelste aanvaring, een uitgesproken ik, was het ten einde. Je zei me dat je niet verliefd op me was. Je zag ons niet zitten..alhoewel er waren wel gevoelens maar zo moeilijk kon en hoort het niet te lopen. Had toen al een heel eind van je weg moeten rennen. Maar wist niet goed waarheen en hield je aan..Was al wel voor je gevallen maar wat juist de reden was..sla me dood.
Een volgende afspraak, als vrienden dan..
Je bent naar hier toegekomen. Zijn chinees gaan halen. Leuke boel...muziekje op..Uiteindelijk toch gezoend. Je vroeg me "ga je braaf zijn vanaf nu"? Had eerder wel dingen gezegd die ik niet hoorde te zeggen..
Ik knikte ja..
Stom rund dat ik ben, je kent jezelf toch wel een beetje?? Ik flikker van de ene kant naar de andere dus waar dacht ik aan toen ik knikte? Geen rust hier..
Het begin van het einde..