Werd vandaag wakker en gelijk geconfronteerd dat ik zonder hem ben. Afgelopen week hebben we ruzie gehad over kerst die hij dit jaar ineens met zijn zus wilde vieren. Het werd mij een week voor kerst gezegd. Terwijl die zus een hoop ellende in onze relatie heeft veroorzaakt. Een vies spelletje is het. Ben er emotioneel helemaal naar de klote van. Het was al eerder uit geweest tussen ons vorig jaar maar toch weer goed gekomen. Toen we elkaar weer voor het eerst zagen na zeven weken. Huilde hij toen ie me zag kon echt zien dat ie me gemist had en van me hield.

Nergens heb ik zin in maar dan ook nergens. Ga slapen met de gedachte en sta weer op met de gedachte aan hem. Me leven zonder hem is een hel geworden. Zeven weken is het nu uit tussen ons en we hebben nauwelijks nog contact gehad. Onze relatie was net een sprookje totdat zijn zus jaloers werd en zich belangrijk ging maken en hem met de meest vreselijke mails over mij ging bestoken en beschuldigen terwijl ik haar een uur had gezien en zij mij. Een wolf in schaapskleren was het. Anderhalf jaar was ik gelukkig met hem totdat de bom barstte over haar.