Ik ben weer gaan werken...en naar mijn huisarts geweest. Een heel goed gesprek gehad....hij gaf mij 1 goede raad,
Klamp je niet vast aan je ex...volkomen zinloos,en zo voel ik het ook....
Ik kom net van een vriendin ....een lieverd. ze leeft,net als jullie hier,ontzettend met mij mee.
Een gesprek met een vriendin,is toch anders als met een vriend....het is minder zakelijk....het is gevoeliger....zachter...een knuf.....een arm om je heen...precies wat ik op dit moment nodig hebt.

De nacht is als een zware deken over mij heen gevallen.....Mijn derde nacht gaat in,met het gemis van mijn grote liefde....en mijn 2 kleine kinderen. De pijn is ondraaglijk...mijn verdriet is intens..
Ondanks dat ik bedrogen bent,hou ik nog van haar....de moeder van mijn schatjes.
Ik mis ze alle drie...en dat maakt het zo moeilijk voor me.Ik weet dat ook mijn kinderen mij missen..en dat maakt mij verdrietig. Ik weet dat zij mij niet mist....omdat haar gedachten bij iemand anders zijn....en dat doet pijn...vreselijk pijn.

Mijn eerste dag en Lange nacht zit er op.Verscheurd van eenzaamheid, verdriet,en het gemis van mijn grote liefde,en moeder van mijn 2 kinderen.