Gisteravond belde ze. Ze wilde terug alleen zijn, ze had het nodig. Terug afstand, terug alleen.

Afgelopen weekend was ze terug beginnen twijfelen en nu wilt ze weer afstand. Mss is het wel beter zo, ik slaap zo moeilijk zo moeilijk door de problemen. Mijn gedachten staan geen seconde stil en met de vermoeidheid erbij worden de gedachten alleen maar zwaarder en zwaarder. Ik weet dat ik beter verdien dan dit, maar moet ik echt alleen maar afgaan op de laatste 2 maanden? De vorige 10 waren goed.

Sinds mijn vorige comment is er veel veranderd. Ze wou me terug. Ze was er zeker van dat ze van me hield, ging op mij wachten, ging alles voor me doen. Helaas heb ik haar niet laten wachten, want ik wou haar zo graag terug. Nu zijn we een week later en ik denk dat het op is.

Toen ze me voor het eerst terugzag, begon de twijfel terug zei ze. Ze is graag bij mij, voelt zich goed bij, geborgen, ... zo'n beetje alles, maar geen allesoverheersende liefde. De liefde die ze zoekt, toch wilt ze vanalles plannen om samen te doen. Tot zelfs een vakantie volgend jaar.

Weet ni direct waar te beginnen.

Ik ben sinds een week verhuisd naar mijn oude plaats, we woonden 3 maand samen. Laatste maand was om alles te bekijken.

Eerst wist ze me te vertellen dat ze niet zeker was van haar gevoelens voor mij, dat ze niet meer wist wa ze wou. Mijn wereld viel opeens stil. Alles ging zo goed en dan dit. Een week later zei ze dan dat ze gevoelens had voor iemand anders en die gevoelens eigenlijk ook wou uittesten. Ze vroeg een maand bedenktijd.