Gisteren door twee vriendinnen/collega's meegesleept naar een les meditatieve yoga, was echt erg goed voor mij, nog nooit zo weinig last van vastzittende schouders en nek gehad. Je laat zeg maar je hele lichaam rusten en dan komt vanzelf ook je hoofd! Voor het eerst niet meer tien gedachten waarvan acht aan hem! De leraar deed een verhaal erna en ik kon me er goed op concentreren en het helemaal volgen.

Help..
Dat schreef ik al eerder, maar heb het nu meer dan ooit nodig.. Mijn ex.. ik heb er geen woorden voor wat hij allemaal doet. Gezamelijke vrienden contacten en leugens vertellen, via die vrienden weer doorbrieven dat hij al een liefje heeft, stagneren dat zaken worden afgehandeld.
En dan zeggen mensen; Je moet erboven staan..
Ik ben wel met mezelf bezig maar kan zonder dat het afgehandeld is niet verder, letterlijk niet.. en dat wéét hij!
Ik ben zo boos maar wel verlamd, help! hoe sta ik hier nog boven?

Vandaag de onvermijdelijke confrontatie om de zaken af te handelen. Ik voelde al dat er iets niet goed zat en ja hoor; één en al verwijten naar mij, met een haat waar ik nu nog de rillingen van heb. Wezenloos fietste ik vervolgens naast hem naar de bank, de afspraken die we hadden ondertekend in mijn hoofd..

Ondanks dat het beter gaat, stukje bij beetje, is er iets dat denk ik nooit helemaal zal wegebben. De leegte die hij in mijn hart heeft achtergelaten. Nog niet een speciaal plekje, maar een leegte, een hoop op ware liefde, een soms kinderlijk naïef enthousiasme om de dingen goed te willen doen en trouw te zijn aan de liefde..

Hallo mede ldvders,

Ik lees al die blogs van Davy en ik kan er vandaag heel goed inkomen hoe hij zich voelt. Gister contact gehad vanwege financiën en het liep goed en toen wilde ik teveel in een moment van zwakte en dan die mokerslag van kilte die op je neerkomt vanuit je ex.. Ik wist dat ik er niet goed aandeed en toch was er iets sterker dan mij. Dan het proberen recht te zetten (wat je natuurlijk helemaal niet moet doen) en daarmee nog meer verpest. Vandaag met een vriendin boodschappen doen en een moederdagplantje gehaald en toen in het tuincentrum uitgegleden, languit op mijn bek.. ik kon wel janken..

Okee dan, vandaag eindelijk een normale sms met het bericht dat hij graag het geld wil komen overmaken. Toch maar gelijk vanavond gepland, met vrienden als backup om daarna al grienend naartoe te fietsen id wetenschap dat ie naar die oude vriendin is waar ie nog steeds een groot zwak (of iets groffers;)) voor heeft.