Dit is eigenlijk weer zo'n dag dat ik heel de dag aan hem denkt!! Ik moet me zelf echt inhouden om hem niet te smsen...gewoon niet doen want hij reageerd toch niet en dan ben ik weer verdrietig!
Toch mis ik hem...echt ongeloofelijk veel!!! Maar ik weet dat hij me helemaal niet waard is...(dat zegt iedereen)...maar toch mis ik hem....ik ben zo bang dat als hij belt dat ik direct weer in elkaar zak...en hem gewoon terug neem...het wordt nooir meer zoals het was...ik kan hem nooit meer helemaal vertrouwen...ik zal nooit meer zoveel van hem kunnen houden als dat ik deed (doe...??) Hij heeft echt iets kapot gemaakt....en dat heelt nooit meer!!

Na dat gedoe van die spiegel heb ik alles van mij kamer gehaald wat met hem te maken heeft...heb alles op zolder geflikkerd!! Ik heb een mooi nieuw hangertje gekocht en een ring want die van hem hoef ik nie meer maar anders voel ik me zo leeg of kaal
Ik heb hem al 2 dagen niet gesmst of gebelt!! Ik ben eigenlijk best wel trots op mezelf whaha raar eigenlijk...aan de ene kant voel ik me heel erg opgelucht maar toch mis ik hem...ik ga dan snel wat anders doen of ik bel iemand op! dat helpt wel!! verder sport ik iedere dag even al mijn energie kwijt en ik doe 2 x per week aan kick-fun!! lekker kwaad worduh op zo'n zak en rammuh en trappuh maar!!!

Gister zouden we praten..over de telefoon...een realtie van bijna drie jaar en dan je problemen over de telefoon bespreken....omdat hij niet durft te komen.
Hij belde me...ik was direct in tranen omdat ik heb godverdomme zo vreselijk mis! hij zei zoals gewoonlijk helemaal niets, het ligt allemaal aan mij!! Maar hij is diegene die dit alles heeft veroorzaakt door met een ander wijf te gaan lopen kloten. we zouden samenwonen deze zomer....ik heb niets gemerkt...helemaal niets!!
aan de telefoon kon ik alleen maar huilen...en toen zei hij dat hij even ging ophangen omdat er vrienden aan kwamen......hij zou wel terug bellen.....tuut tuut tuut daar hing ik dan aan de telefoon helemaal overstuur en die klootzak hang gewoon op