Waarom?

Waarom trap ik er telkens weer in? Ik kan hem niet loslaten en mijn hart wil het ook gewoon niet, ondanks wat ie mij allemaal heeft aangedaan. Mijn ex belt me dagelijks om te vragen hoe het met me is en elke ochtend als ie zijn vriendin naar haar werk heeft gebracht belt ie me, waarom? Waarom stuurt ie smsjes naar mij dat ie van me houdt en me mist, hij heeft toch nooit tijd. Hij heeft besloten een nieuwe relatie te beginnen. Na drie dagen woonde hij met z`n nieuwe vriendin samen! Nu hoor ik van vrienden en familie van hem dat ze nu na 1,5 maand een tatto van elkaars naam gaan laten zetten en dat ie samen gaat proberen zwanger te worden! Waarom gaat ie dan nog met mij vreemd en waarom geeft ie mij dan nog zoveel aandacht. Als ik het hem vraag zegt ie dat ik het er zelf naar heb gemaakt dat ie met iemand anders er vandoor ging, want ik was degene die niet de keuze voor hem heeft gemaakt. Ik vroeg hem vanmiddag waarom ie zo onbereikbaar was? krijg ik terug dat mooie mannen altijd onbereikbaar zijn. De laatste maanden woonde ik nog bij mijn ex in huis en toen heeft ie echt de halve stad liggen neuken en dan maar roepen dat ik het helemaal voor hem ben. Morgen half acht belt ie weer net even voor zijn werk en als zij er dan het weekend is, dan hoor ik niks meer! Samen huis kopen, kinderen en tattoo is wat ik van zijn vrienden hoor en tegen mij zegt ie dat ie met mij een kind wil! Zij doet alles voor hem en loopt achter zijn reet aan z`n brood te smeren en zijn avondeten klaar te maken, wil ie dat dan van een vrouw? Ik weet het niet meer, waarom doet ie zo? Hij woont samen met haar, maar houdt ook nog van mij, wat wil ie nu? Hij zegt dat we verder praten als ik op mezelf woon, maar ik geloof naar aanleiding van de verhalen van vrienden niet dat ie bij me terug komt.

Het begon allemaal twee jaar geleden, tijdens mijn eertse rijlessen merkte ik dat ik mijn rij-instructeur meer dan leuk vond. Ik had thuis een vriend zitten die nogal van een blowtje hield en daar baalde ik behoorlijk van. Op een gegeven moment kreeg ik zo`n goede band met mijn instructeur dat ik hem alles over mijn vriend in vertrouwen begon te vertellen. Ik baalde van de situatie en zeker van het feit dat we samen een kind hadden. Mijn instructeur keurde het gedrag van mijn vriend erg af en begon telkens meer op mij in te praten over de situatie. Mijn instructeur zelf had ook een relatie van drie jaar en hij vertelde ook weer aan mij zijn problemen... We begonnen elkaar telkens meer buiten de lessen te zien en het is dan ook niet verwonderlijk dat op een dag de eerste zoen viel.Ik baalde hiervan, maar was zo verliefd dat het van kwaad tot erger ging. Ik dacht dat het allemaal wel over zou gaan als ik mijn rijbewijs had, maar het tegendeel was waar, ik begon hem telkens meer te zien en ook samen met mijn kind deden we van alles. We zijn ook op een gegeven moment een weekendje samen weg gegaan en dat was echt geweldig! Alles leek te kloppen. Op een dag kwam hij naar mij toe dat hij het had uitgemaakt met z`n vriendin en vanaf die dag ging het fout. Hij wilde mij nog steeds veel zien, maar hij wilde nu echt dat ik z`n meissie zou worden. Ik vond het moeilijk om bij mijn eigen vriend weg te gaan en na een affaire van een jaar had ik nog niet de moed om om mijn spullen te pakken. Ik begon mezelf ook telkens meer te ergeren aan mijn vriend, maar ik was volkomen afhankelijk van hem. De jongen waarmee ik een affaire had bood aan om bij hem te komen wonen, maar dat wilde ik niet. Niet weer afhankelijk van een andere vent, ik wilde iets voor mezelf! Ik werd telkens depressiever en wist echt niet meer wat te oden met die twee mannen. Mijn huidige vriend bleef ook maar blowen en gaf ons totaal geen aandacht. De bemoeienissen van de jongen waarmee ik een affaire had werden telkens groter, hij maakte mijn huidige vriend helemaal zwart, hij was slecht voor mijn kind en een waardeloze klootzak vond hij. Ik kreeg telkens meer ruzie met de jongen waarmee ik een affaire had en hij begon mij onder druk te zetten. Ik moest bij mijn vriend weg en weer terug naar mijn ouders gaan of naar hem gaan. Hij bleef elk weekend zeuren om tijd en ik begon telkens meer smoezen te verzinnen om er onderuit te komen.Ik kan me nog herinneren dat ik op een avond naar zijn huis ging en dat hij gelijk de deur achter zich dicht deed en gelijk met mij wat wilde gaan eten. Ik hield de deur tegen en liep naar boven, waar z`n klasgenootje van school stond, ik kon wel raden wat er gebeurd was. Ik was ontzettend boos, maar hij was nog bozer. Hij reed ontzettend hard en dreigde ermee om mijn vriend over onze affaire te vertellen. Gelukkig kreeg ik hem uiteindelijk tot rust en heeft hij het niet gedaan. Op een dag gingen we ook naar een pretpark, we kregen ruzie en weer moest ik mijn vriend bellen, toen ik dat niet deed begon hij mij te trappen en te slaan. Ik had alleen blauwe plekken, maar de schrik zat er goed in. Ik was woest op de weg naar huis en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest om weer thuis te zijn. Thuis durfde ik mijn vriend weer niks te vertellen en ik wilde zo langzamerhand echt van mijn affaire af, maar hoe???