hier zit ik dan in mijn huisje, kaarsjes aan, het regent buiten en ik staar naar de lege plek waar jij altijd zat, ik voel echt pijn in mijn hartstreek en word zo verdrietig, zo verdrietig, wil je bellen en zeggen naar me toe te komen en nooit meer weg te gaan maar dat kan niet. wat moet ik doen. zat kerels kunnen naar me toe komen maar hun aanwezigheid irriteert me, bij jou was ik mezelf, iets wat zo moeilijk voor me is, bij wie kan ik dat ooit weer zijn?? Ik mis je lieve schat

Lieve schat ik weet dat je aan het afkicken bent en het heel moeilijk hebt, gisteravond stuurde je me nog lieve berichtjes vandaag wil je me niet spreken en maak ik me zorgen om je, ga me alsjeblieft niet aantrekken en afstoten want daar ben ik op dit moment veel te labiel voor, elke dag is een hel, jij weet niet meer wat er afgelopen 6 weken is gebeurd ik nog maar al te goed, s'ochtends, s'middags, s'avonds en s'nachts mis ik je aanwezigheid, ik ben in paniek heb angstaanvallan, ben depressief en zie het niet meer zitten. mijn gezicht is getekend waardoor ik niet graag de deur meer uit ga, mensen vinden dat ik je maar moet vergeten, dat het beter voor me is zonder jou.