Blog van Lauren

afbeelding van Lauren

Piece by piece

First of all must go,
your send up on my pillow
and then I'll say goodbye
to your whispers in my dreams.

And then our lips will part
in my mind and in my heart,
cause your kiss
went deeper then my skin.

Piece by piece
is how I'll let go of you
kiss by kiss
will leave my mind one at a time
one at a time

First of all must fly
my dreams of you and I.
There's no point
in holding on to those

And then our ties will break
for your and my own sake,
just remember
this is what you chose.

Piece by piece
is how I'll let go of you
kiss by kiss
will leave my mind one at a time

afbeelding van Lauren

onsamenvattend ;-)

Het is ook weer eens tijd voor mij om een berichtje achter te laten hier Knipoog

Het gaat best goed met me. Ik kan eindelijk zeggen dat ik wel weer enigszins een beetje gelukkig ben, en dat ik kan genieten van mijn vrijgezelle bestaan. Wel is het nog steeds de rust waar ik naar opzoek ben, en die ik helaas niet echt kan vinden. Merk de onrust in mezelf, het zit er en ik word er soms gek van. Maak me druk om zaken die er helemaal niet toe doen, en af en toe wordt menig mens moe van mij ben ik bang. Zoekende...maar naar wat? Op dit moment contact met een leuke man. Wel merk ik aan mezelf dat ik het weer helemaal ga analyseren, waarom doet hij dit, waarom doet hij dat, en waarom dat hij iets vooral niet. Ga ik me vergissen, zal ik meteen maar roepen, ga weg en laat me met rust. Het is iemand met een hele andere levenstijl dan dat van mij, en een heel erg relaxed persoon, en misschien wel te. Hij vind het allemaal prima. De ene dag loopt hij hard voor me, dan andere dag.....dan hoor ik niks. Geeft ook allemaal niks, we hebben geen relatie, maar alleen dat nadenken en dat piekeren van mezelf word ik GEK! Haha....jullie merken het al, frustratie alom Knipoog!! Gelukkig heel veel lieve mensen om me heen, en fijn om te weten dat ik daar niet over hoef te piekeren!! Zo gek is het nog niet hoor, dat vrijgezellenbestaan Knipoog!!

afbeelding van Lauren

Inimini dipje

Het nieuwe jaar...Het is dan zover, het is 2006.
Gister een hele leuke dag en avond gehad! Ook na 24.00uur...veel lieve vrienden om me heen, en veel mensen die aan me dachten. Ook ex nog gesproken....hmmm, dit was minder want volgens mij komt daar het dipje vandaan. Het gaat allemaal goed met me, maar ik weet nu dat ik wegren...keihard wegren voor mijn ware gevoel. En aan mijn gevoel moet ik maar eens toegeven ipv weglopen!! Lekker janken...en boos zijn, mag toch? Nouja....2006 wordt mijn jaar waarin mijn goede voornemen is om de ex te vergeten en er geen exen bij te krijgen dit jaar Knipoog!!

afbeelding van Lauren

Ik mis je

S'morgens als ik wakker word, wil ik knuffelen met jou,
maar je voelt me niet.

s'nachts als ik droom, dan droom ik van jou,
maar je bent er niet.

Als ik zing, wil ik dat je me hoort, maar je hoort me niet.

Als ik wandel over het strand, wil ik wandelen met jou,
maar ik vind je niet.

Als ik treurig ben wil ik dat je mijn tranen ziet,
maar je ziet ze niet.

Voel ik me gelukkig dan wil ik dat delen met jou,
maar je deelt het niet.

Als ik praten wil, wil ik praten samen met jou,
maar wij praten niet.

Er zijn van die momenten ondanks dat het goed gaat, dat ik je mis. En wat zou ik dit graag zeggen tegen je. Ik weet het heeft geen enkele zin. Ik mis je en dat staat vast!

afbeelding van Lauren

zoekende?

Om hier maar weer eens even iets te posten....Knipoog

Kerstdagen achter de rug en zoals verwacht waren het twee hele gezellige dagen en ben ik de dagen goed doorgekomen. Ik merkte aan mezelf dat ik er de afgelopen dagen wel wat meer mee bezig ben geweest, maar ik denk dat dat wel heel normaal is. Kerstavond lag ik in bed.....en ik dacht: Is dit het nu? Had even een dip, maar gelukkig die ook wel weer te boven gekomen. Mijn 'ex' vriend heeft op eerste kerstdag iets van zich laten horen. EIgenlijk toch wel onverwachts, en het berichtje kwam toch wel even binnen. Kerst zonder hem, terwijl ik me het allemaal zo leuk had voorgesteld. Wel was ik blij dat hij iets van zich liet horen, maar aan de andere kant, heeft het wel weer bevestigt dat contact hebben moeilijk is, wanneer je nog niet helemaal klaar bent met je gevoel. Ik merk erg aan mezelf de laatste tijd dat ik zoekende ben.....zoekende naar wat? Ik heb geen idee....op zoek naar een relatie? nee....opzoek naar aandacht, ik weet het allemaal niet.....het is onrustig in heel mijn lijf. Wat wil ik.....? Wat wil ik nu echt? Zoekende? Nee dat ben ik niet....maar hoe ga ik rust vinden in mezelf, niet contant onderweg zijn.....ik vlucht niet, maar soms als ik thuis ben...ga ik piekeren, piekeren en nog eens piekeren. En het liefst ren ik dan toch weg, maar uiteindelijk put dit je alleen maar uit. Dit gaat wel over.......de tijd he. De feestdagen zijn voorbij, en misschien ben ik de enige op de site die dit jammer vindt. Wordt wel stil....donker. Maargoed....zoals de meeste weten, mijn motto is het Komt goed, en dat weet ik ook zeker!! We gaan er tegenaan.....2006 wordt ONS jaar (hmmmm....mijn ex zei ook al dat het mijn jaar zou worden Knipoog)We maken er wat van!! Aan jullie allemaal alvast lekker bijtijds!! Maak er wat van in 2006.

afbeelding van Lauren

contact

En wat heb ik gedaan? Ik heb mijn ex een email gestuurd. Even een seconde nagedacht of het verstandig was...maar dat vond ik het op dat moment. Op het moment van uit elkaar gaan, hebben wij elkaar iets belooft, hij heeft deze belofte gebroken, en dat deed toch iets meer pijn dacht gedacht. Ik had het gewoon kunnen laten, maar ik wilde hem toch even laten weten dat het mij verdriet deed. Kort mailtje...zonder vragen, alleen mijn gevoel. Hij hoeft niet te reageren, ik verwacht ook dat hij dat niet doet. Maar mijn gevoelens mag hij weten....had op verzenden gedrukt voordat ik het wist, en eigenlijk luchtte het wel op.

afbeelding van Lauren

deze dagen....gedachten.

Ben ik weer eens...

Zondagmiddag, lekker weekend achter de rug. Vandaag boom opgetuigd, en lekker buiten geweest. Ik voel me blij, maar daarbij voel ik me ook erg vreemd. Ik heb nu drie weken zelf geen contact met hem opgenomen, en ik bewonder mezelf over het feit dat ik het al zolang volhoud. Ik denk iedere dag aan hem, als ik opsta en als ik naar bed ga. Ik hoor veel van jullie schrijven over de feestdagen die er aan gaan komen. Ik zie er niet tegenop. Ik vind december DE maand van het jaar, echt mijn maand. Wel lopen ik tussen de bomen, en over straat...lig in een koud bed, en denk dan...hoeveel leuker en mooier het had kunnen zijn, met hem samen? 1 ding staat vast: Kerst vier ik zonder hem.

Inhoud syndiceren