Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier een blog heb achter gelaten.. Dacht dat het weer goed met me ging, maar het tegendeel is gebleken..
Ik lig weer nachten lang wakker, te malen (zoals vrouwen dat zo goed kunnen) en tranen met tuiten te huilen en waarom??
Om een jongen die het leven hier op aarde niet waard is. Ik geloof niet in god, niet in een hemel en een hel, maar als er een hel bestaat gaat deze jongen er zeker heen!

Liefde.. Het zou geweldig moeten zijn toch? Op dit moment geloof ik daar niet of nauwelijks meer in..
Ik heb 1 1/2 jaar een relatie gehad met een jongen, het was bij beide liefde op het eerste gezicht.. Het eerste jaar was geweldig, daarna volgde een half jaar met veel ellende.. Hij begon mij te wantrouwen, ik zou vreemd gaan en te close met mijn beste vriend zijn. ( deze is echter homo maar daar wou mijn ex niet aan)

Voor iedereen die dit leest herkenbaar denk ik..
Herinneringen aan je ex geliefde, om gek van te worden!! Ze zijn overal!
Maakt niet uit waar je bent, er is altijd wel iets wat je weer aan hem(in mijn geval) doet denken.
Dromen waar hij bijna elke nacht weer in terug keerd, het bed waar we samen op gelegen hebben, de broek die ik samen met hem gekocht heb, een cafetje waar we samen wat gedronken hebben.. Tot het glas bij mij in de kast waar hij uit gedronken heeft.. ALLES maar dan ook echt alles herrinnerd me aan hem!