Ik wil toch nog even iedereen bedanken die de afgelopen 3 maanden de moeite genomen heeft mijn blogs te lezen en/of er op te reageren. Ik moet zeggen dat ik heel veel steun heb ontleent aan deze site en aan de mensen die deze site bezoeken. Het is prettig om te praten met mensen die in precies hetzelfde schuitje zitten als jij. Bij deze: iedereen heel erg bedankt!!!

Uit het niks en geheel onverwacht: mijn ex heeft spijt van de beslissing die hij 3 maanden geleden heeft gemaakt. Al vrij snel na onze breuk besefte hij dat hij mij eigenlijk niet kwijt wilde. Hij was ontevreden met een aantal dingen in onze relatie en zat naar zijn zeggen in een behoorlijke crisis met zichzelf.

Ik kan het niet met 100% zekerheid zeggen, maar na vanavond zal ik het weten. Ben bang dat ik er helemaal naast zit en ik mezelf dus ernstig valse hoop zit te geven. Terwijl ik niet eens weet of ik hem terug wil. Ik ben in ieder geval helemaal in de war....

Aan de ene kant ben ik heel blij met zoals het nu met me gaat en hoe ik nu tegenover mijn ex sta. Ik merk dat hij steeds meer naar de achtergrond begint te verschuiven. Waar ik voorheen iedere dag van 's ochtendsvroeg tot 's avondslaat aan hem dacht en hem verschrikkelijk miste ben ik nu in de eerste plaats met míjn leven bezig en daar tussendoor zit hij in mijn hoofd, maar dan op de achtergrond (tis een beetje moeilijk uit te leggen). Ik voel nu een soort van weemoedigheid in plaats van een heel intens verdriet.

Nadat mijn ex mij had gevraagd of ik misschien een nieuwe simkaart voor hem wilde regelen (kon achteraf helemaal niet) lukt het me niet goed meer het contact weer te verbreken!

In mijn laatste blog geschreven dat mijn ex via hyves weer eens contact zocht, nadat we elkaar 3 weken geleden hadden gezien/gesproken om het goed met elkaar af ts sluiten. Ik vond het heel prettig om weer wat van hem te horen en va hem te horen dat hij het beste met me voor heeft en me het beste gunde etc. Merkte wel dat ik door het contact weer heel veel aan hem dacht en het weer moeilijk vond om afstand te bewaren. Heb hem toen gevraagd om voorlopig weer even geen contact te hebben. Vond hij goed.

In mijn laatste blog schreef ik al dat ik het contact met m'n ex weer verbroken heb. Ik kreeg een hele begripsvolle mail terug, die zo goed bedoeld en lief was. Een mail die zo vriendschappelijk mooi was, maar daardoor tegelijkertijd zo pijnlijk. Hij begreep dat ik het er nog moeilijk mee had. Maar dat hij zeker wist dat ik ook een mooi leven zou krijgen, dat hij me dit ook echt gunde. Dat hij het beste met me voor heeft en me nooit heeft willen kwetsen. Dat ik me opgegeven moest proberen open te stellen voor een nieuwe liefde. Dat ik ook weer iemand verdien etc.