nu al dik een week uit...

inderdaad op mijn aandrang, omdat ik zo onzeker was/werd

elke dag stuurt hij me een klein berichtje, belt n keer en hij wil graag dat ik met hem praat over wat ik voel.
Hoe fijn.

donderdagavond: zullen we iets gaan drinken samen? Ik heb gedacht en ja gezegd. voelde me sterk genoeg, t was tenslotte al n week uit...

t was ok, hij voelde zich de hele week al rot, twijfelde soms aan de keuze maar liet om t half uur toch wel weten dat t beter was zo. En ik hield me sterk, zei dat dat ook zo is

vandaag: we gaan waarschijnlijk een biertje drinken in de zon. for old times sake

...na 8 maanden...

en dat terwijl ik nog helemaal oprecht totaal verliefd en gelukkig was...

wat nu

voel me totaal in een waas, heb t gevoel iets heel kostbaars kwijt te zijn, ben leeg en vol en schiet steeds in een paniektoestand, je wilt niet weten hoe ik eruit zie...