Lange tijd hier niet geweest. 6 maanden na mijn laatste blog en al een jaar en drie weken geleden dat mijn ex me verliet voor een ander. Ik zie veel nieuwe namen, alleen een paar ken ik nog.

Hoe voel ik me nu......Ik heb mijn downs af en toe nog, maar het vervaagt allemaal. De cliche is waar, het slijt. Vroeger voelde ik me 90% tot 100% van de tijd down en miste ik haar enorm, nu is dat teruggebracht tot 20% en ook dat zal nog slijten.

Als ik nog aan haar denk zijn het nog de leuke momenten samen; kopje koffie in de stad, samen naar de film en vakantie, als het ware flah backs. Contact heb ik niet meer, alleen ben ik een levensles wijzer. Ik zal nooit meer naar de buitenkant van een vrouw kijken, maar alleen nog maar naar het innerlijk als ik voor een relatie ga.

zoals de oudgedienden nog goed weten te herrineren, had mijn ex mij verlaten voor de rijinstructeur. Het heeft niet zo lang mogen duren en daarna ging ze weer even kort met iemand anders uit, dat liep ook na korte tijd weer in de soep. Daarna nam ze weer contact op met mij. Ik bleef koel en zakelijk, doch vriendelijk. Nu heb ik van een vriendin vernomen die in nijmegen woont vernomen, dat ze "de smaak" best te pakken heeft. Ze gaat hier en daar uit en zoent soms met jongens. Deze vriendin die dat verneemt is niet iemand die haar spreekt, maar ziet haar wel regelamtig, ze woont nl in dezelfde straat en gaat ook naar dezelfde plekken uit, vorige keer zat ze er ook niet naast namelijk dus het klopt wat ze zegt.

De klap die ik had verwacht is gekomen...ik moest erg aan haar denken tijdens het knallen van het vuurwerk en de tranen rolden over mn wangen.

De volgende klap zal zijn tijdens valentijnsdag. Ik voel me ongelukkig zonder haar in keulen en zij heeft het vast erg naar haar zin?? Zou ze echt dolgelukkig zijn?? Een van haar laatste woorden van haar waren toen ze wegging;"ik ben in tijden niet zo gelukkig geweest!!" , dat deed me pijn en waarom ze dat mailde weet ik niet en dat ze een "goede vriend" had overgehouden, namelijk die 50-jarige rijinstructeur...en dat ze heel veel dingen met hem gemeen had en de GROOTSTE lol met hem had...kortom erg jammer dat ze me dat moest inpeperen....Ik zie haar nu dolgelukkig voor mn ogen....lachend, luid lachend nieuwjaar vierend, zo zie ik haar voor mn ogen, misschien was dat ook wel haar doel, mij ongelukkig laten voelen met die mail, wie weet...

Beste forumgenoten. Zoals jullie weten betrapte ik me erg veel op idealiseren van mijn ex. Ik was hiermee de strijd aangegaan, had goed gedacht aan alle negatieve dingen die we hadden meegemaakt en hiervan een lijstje gemaakt. Telkens als ik weer de neiging kreeg om haar te idealiseren keek ik op dat lijstje. Dan las ik op dat lijstje b.v. dat ze me afsnauwde op de markt of dat ze haar beloftes niet nakwam of dat ze bijvoorbeeld 2 dagen haar gezicht kon laten hangen na een onenigheid en nog veel meer.

Ik moet zeggen, het hielp goed, niet dat ik dan geen verdriet had, maar ik kon rationeler denken en verder gaan. Maar wat krijg je.....vannacht ging ik slapen en ik heb dromen gezien. In een van die dromen liep ik opeens in nijmegen (dat is de stad waar ze nu woont, ik woon in almere). Het was echt winters weer, ik deed een capuchon op, ook mede om niet herkend te worden als ik haar zou zien. Wat denk je ...in die droom liep ik langs een cafeetje en zag ik haar zitten, ze was heeeeeeeeel mooi heeeeeeeeeel mooi opgemaakt (mooier dan normaal) ook en aan het lachen met vrienden , echt lol had ze. Op een gegeven moment was ik binnen, ik ging bij hun aan tafel zitten en begon te huilen en te huilen, ik keek links van me en zag een jongen die haar vriendje moest voorstellen. Ze zag me een keek me aan en ik was erg aan het huilen en huilend zei ik; "g.... mag ik je alsjeblieft een keer aan raken? " daarna was de droom over..

Beste mensen, een tijd geleden had ik een persoonlijke blog neergezet dat mijn ex me had verlaten voor haar 48 jarige rijinstructeur in nijmegen (zelf was ze 20)....Wat blijkt, hun buren hadden mij laatst gebeld, ze hebben me verteld dat het ondertussen uit is met die rijinstructeur en dat ze alweer aan het uitgaan is met een jongen.,....

NIET TE GELOVEN, ik zit nog steeds mijn hevige pijn te verwerken en zij begint gewoon weer aan de 2e man na mij....hebben mensen zo weinig gevoel tegenwoordig..

Hier ben ik dan in Zeeland, dit weekend heb ik een weekendje Zeeland geboekt met een vriend..Ik heb vandaag ondanks het slechte weer langs de kust gelopen...precies op hetzelfde plekje waar ik 2.5 jaar geleden ook hand in hand met haar liep...Het deed weer ff flink pijn en de tranen rolden over mn wangen en ik schrijf het weer van me af achter mn laptopje.

Vandaag weer een ontzettend zware dip gehad, de gehele nacht wakker gelegen om haar, in bed bijna een pakje peuken opgerookt tot ik me weer kon aankleden naar mn werk.

Het gevoel van gemis is verschrikkelijk, ik wil haar gezicht zien!!!!!!! Haar aanraken, stem horen en ruiken!!!! Wat ze me ook heeft geflikt. Maar het kan niet.......

Waarom zijn ze zo laf die exen, ze laten hun gevoel voor je verdwijnen en wachten tot het echt HELEMAAL weg is...Dan gaan ze het nog even verwerken tot ze helemaal over je heen zijn (terwijl ze nog een relatie met je hebben!!!) Om vervolgens hun hart helemaal open te stellen voor een ander (terwijl je nog bij hen bent) en als alles "safe" is delen ze pas de genadeklap uit en dumpen ze je als oud vuil en nemen een ander.