ben wel actief op deze site met lezen en feedback geven maar niet met het schrijven van mijn eigen verhaal.....op dit moment is het heel rustig qua mijn ex omdat ik heb gevraagd geen ctc met mij op te nemen en daar houdt hij zich ook prima aan (waarschijnlijk geen probleem voor hem)
zelf zit ik in een achtbaan van emotie....wil eigenlijk continu maar weten waar hij is, met wie hij is enz enz...en het laat me maar niet los!!! soms heb ik het gewoon het gevoel te stikken in mijn eigen verdriet en kan dan niet meer helder denken en functioneren, ik huil heel veel en heb echt het gevoel nu rockbottom te hebben geraakt!!!! heb al zovaak willen bellen of smsjes willen sturen puur om maar ctc met hem te hebben, maar gelukkig heb ik mezelf dan toch weer kunnen weerhouden, belde een vriendin op zo'n moment of dook weer ff achter de computer om hier te lezen...... er zijn ook die momenten dat ik heel boos ben, en me wil sterken met het idee dat dit ook echt beter is zo en dat ik beter af ben zonder hem (verstandelijk weet ik dat ook wel, alleen voel ik dat nog niet zo)

aleen tijdje lees ik de verhalen op deze site, en dat doet me heel goed. Het is allemaal zo herkenbaar...ook mijn relatie is na 2.5 jaar overgegaan om het feit dat diegene mijn kind niet wilt! ben 3 jaar geleden gescheiden en deze persoon heeft me heel erg gesteund tijdens mijn scheiding, het was nooit de bedoeling verliefd op elkaar te worden (daar hij flink jonger is dan mij) maar gevoelens hou je niet tegen. Er brak een fijne tijd aan met heerlijke weekenden en het gevoel dat iemand me op een standblok plaatste, hij belde me elke dag en gaf me altijd een goed gevoel over mezelf. In het begin vond ik het niet erg dat er geen ctc met mijn kindje was samen met hem, ik wilde eerst mijn leven weer op rit krijgen na mijn scheiding, en als ik mijn "vrije" weekend had zag ik mijn vriend...eigenlijk is het 2 jaar zo gegaan, in het begin zei hij altijd dat hij met me wilde trouwen en samenwonen maar ik zag dat toen helemaal niet zitten, ik stootte hem daarmee van me af...onze relatie was heel geheim (we waren toen collega's) dus gewoon even samen over straat was er niet bij, mede omdat hij dat niet wilde, we gingen vaak een weekeindje weg in een Hotelletje ergens in NL en dat was altijd heerlijk...