Sinds ik hem die brief heb gegeven, ben ik eigenlijk steeds aan het wachten op een antwoord, ook al verwacht ik niet echt een antwoord. Ik had hem gevraagd om het me te zeggen als hij me echt niet meer wilde, vanwege al zijn verschillende signalen, (naar me lachen, knipogen, zeggen dat hij heel veel van me houdt en het allemaal zo niet wilde, maar het dan vervolgens toch uitmaken vanwege zijn depressie) dan zou ik alles een beetje van me af kunnen zetten. of in elk geval proberen.

Waar zal ik eens beginnen? het is een lastig verhaal, voor mezelf in elk geval. Ik ben 25 jaar oud en dit jaar begonnen aan een nieuwe opleiding, hier kwam ik een jongen tegen (M), deze zit bij me in de klas. het klikte echt metteen, maar iik had een vriend, en was daar net mee gaan samenwonen, hij had een vriendin en ging daar mee samen wonen. Uiteindelijk hebben we het beiden uitgemaakt en zijn het nu onze exen, we wonen nog wel bij elkaar.