Daar ben ik weer..

afbeelding van bloosje

Ik was mijn dagboekje een beetje vergeten :S haha, typisch iets voor mij om een aantal dagen trouw een dagboekje bij te houden en het vervolgens niet meer aan te raken. Maar toch helpt dit me om van me af te schrijven, dus vandaar weer een nieuw berichtje.

Gisteren heb ik X niet meer op MSN gesproken. De hele dag is hij niet online geweest. Stomme ik maak me dus weer zorgen, zoals altijd met dat soort dingen. Als hij vroeger niet thuis was terwijl we een afspraak hadden gemaakt dan dacht ik altijd ook meteen dat er een ongeluk gebeurd was ofzo.

Ik weet eindelijk wat er "echt" aan de hand is. X heeft een probleem met zich kwetsbaar en afhankelijk opstellen. Liefde maakt je kwetsbaar, want diegene kan je immers als geen ander pijn doen. Ironisch dat hij nu datgene doet bij mij waar hij zelf het meest bang voor is. Toch heb ik meer hoop dan een week geleden. Dit is namelijk niet de eerste keer dat hij bang is voor de liefde. Een aantal jaren geleden was dit ook al het geval, en daar zijn we ook samen uitgekomen. Als hij van me houdt, zou uiteindelijk de liefde het van de angst winnen, daar ben ik van overtuigd. Alles wat hij voelt, voel ik ook - wantrouwen, wanhoop, angst, liefde, pijn.. Mocht het weer goed komen dan hebben we een hoop werk te doen om dit weer te herstellen. Maar als we er maar samen voor gaan, dan zou alles goedkomen.

We hadden van de week afgesproken dat ik hem vanmiddag mocht bellen. Hij vind het nog steeds moeilijk mijn stem te horen, vandaar dat ik het maar van tevoren aangegeven heb. Ik hoop dat hij het niet vergeten is, en dat hij opneemt. Ik zal mijn ogen sluiten en zijn stem in me opnemen, zodat de woorden nog lang na dat gesprek na zullen klinken. Hij heeft zo'n mooie stem Glimlach Zo'n stem waar je rustig van wordt als je ernaar luisterd, als een warm dekentje die over je schouders wordt gelegt als het koud is. Ik probeer trouwens zo lief mogelijk te zijn, als ik zielig ga lopen doen werkt dit vast en zeker averechts.. Ook hij moet zich fijn voelen bij dit gesprek.. Haha, best grappig hoe je dingen die je vroeger gewoon normaal vond, nu opeens zo speciaal en een beetje eng zijn.. Net alsof je elkaar voor het eerst hoort..

Liefs,
bloosje