Damn, hij zit er nog steeds...

afbeelding van mama.neti

Hey lieve "lotgenoten",
We zijn weer een aantal weekjes verder en hier ben ik weer.
Tot nu toe ging het redelijk goed. De pijn is echt al verminderd en ik denk ook niet meer zoveel aan hem.
Maar gisteren... heeft hij naar mijn werk gebeld. Hij had 50% kans dat ik zou opnemen. Toevallig nam mijn collega op. Hij heeft enkel een vraag gesteld over zijn dossier. Verder niets, niet gevraagd achter mij, ook niet gevraagd om mij te spreken... Wat had ik gedacht. Toen mijn collega het mij vertelde, voelde ik mij heel raar worden. Het was alsof ik helemaal koud werd. En dat had ik niet meer verwacht. Moest ik dus opgenomen hebben, weet ik echt niet hoe ik zou gereageerd hebben. Aan de eene kant ben ik blij dat ik de telefoon niet heb opgenomen, aan de andere kant vind ik het jammer. Ik zou zijn stem nog eens gehoord hebben.
Nu betrap ik er mij weer op dat ik regelmatig mijn mailbox nakijk, stom hé.
Ik heb hem niet meer gehoord na zijn antwoord op mijn mail. Men had mij aangeraden zelf niet meer te schrijven. Hij zou wel zelf contact opnemen als hij dat nodig vondt, maar blijkbaar is hij mij al helemaal vergeten.
Ik heb het gevoel dat hij mij heeft getest, niet goed genoeg dus vuilbak. De zoveelste in rij.
Ik moet hem echt vergeten!!!
xxx