Nadat ik me blog de vorige keer hier had achtergelaten en veel mooie antwoorden terug heb gekregen schrijf ik nog een st ukje wat ik de afgelopen weken heb meegemaakt. Nadat we af en toe gesprekken hebben gehad was er weer een toppunt in deze rotperiode. Haar goede vriend had aangegeven om voorgoed te vertrekken naar japan. De weken dat hij nog thuis was heeft ze dus regelmatig proberen te bezoeken MAAR ze kwam steeds verdrietig thuis,tot woensdagavond toen was het helemaal huilen , ik heb ze wel getroost maar in mijn hoofd bleeft dit spoken ( huil ze nou om ons of hem)hij had rottig tegen haar gedaan en ze was binnen2 uur weer thuis. En nou was ik wel goed, neenee zover laat ik het niet gaan eerst mij kapot maken en nu heeft mevrouw verdriet om een knul van 29 die nooit wat heeft gewillen behalve haar lichaam. De volgende ochtend kon ik het niet laten om te vragen wat ze nou het ergste vond , hij of wij, het enigste wat ze zegt is dat het zo erg is allebei en daaroverheen met haar vriendje begint dat hij complex is en haar heel veel pijn heeft gedaan. Ik heb ze gezegd dat ze maar heel snel de papieren tekend zodat ik weg kan gaan met dit gevoel niet meeslepen.het gevoel van jaloezie en boosheid en onbegrip wordt zo sterk dat ik wil rennen rennen naar een andere plek, waar geen bedrog is ( ze hate msn/ hyves/facebook. En nu heeft ze het allemaal) ik heb ze verteld dat haar dubbeleven haar nog opbreekt ( hier de heks, en buiten de goede fee)

Ik hoop over een week me eigenhuisje te hebben en lekker rustig alles laat bezinken