Einde 2006 einde van een lange weg, hopelijk

afbeelding van Underdog

Hey Alllen,
Het einde van 2006 is wel héél dicht, en heb ik mij voorgenomen om aan al mijn LDVD toestand ook eens een einde te gaan maken.
Na veel denken, veel te veel denken, want dat is dan ook meestal het probleem bij LDVD heb ik een 3 weken geleden contact opgenomen met Isabel om nog eens af te spreken.
Leuk gesprek enkel dat ze zich nu echt wel niet meer voor mensen wou inspannen en ze nog meer met haar dieren wou bezig zijn.....
Ze had blijkbaar tussen de tijd dat het uit was en de dag dat ik belde vanalles meegemaakt en nu had ze al helemaal geen geloof meer in mensen, allez zo kwam het over.
Ik een eerder blog had ik al eens laten vallen dat mijn ex nogal redelijk veeeeeel bindingsangst had en ook een beetje borderline was.
Toen we uit mekaar gingen was ze juist een huis aan het verbouwen om daar samen met haar boezemvriendin te gaan wonen en nu woont ze blijbaar nog altijd thuis maar dan zonder vriendin (denk ik) en met nog meer dieren....
De reden dat ik haar enkele weken geleden had gebeld was omdat ze zo af en toe een smsje stuurde of een mailtje, en ik had zoiets van, dat doe je toch wel met een reden, maar blijkbaar niet? Of hoort dat bij Borderline?
In iedergeval, gisteren mijn stoute schoenen aangetrokken en naar ginder gereden om eens te zien hoe dat allemaal zat, enja zo woont nog altijd op het domein van haar moeder, weg van de wereld en lekker in de bossen.
En haar huis, dat staat daar mooi te wezen, helemaal gerenoveerd enkel geen bewoners??
Ik weet het allemaal niet hoor, maar ik heb wel 1 ding geleerd, iemand die veel heeft meegemaakt en daar niet over is of niet over wil geraken kan je maar beter bij wegblijven. Ik heb ze dolgraag gezien en denkelijk, neen vast en zeker, als ze morgen voor de deur staat zou ik niet aarzelen, maar LIFE GOES ON en als ik terug kijk, tja dan heb ik meer negatieve dingen te vinden dan goeie dingen.
Nooit iets samendoen, altijd meer en meer afstand creeren, enkel de honden gingen voor op alles, bellen was zowat de enig manier om contact te houden, en dan nog want haar gsm stond ook nooit op.....
Wat moet je dan, moet je dan bij iemand blijven omdat die zeldzame momente zo mooi zijn? Moet je er dan bijblijven omdat de intimiteit zo super was????
DUS, nu hoop ik, dat ik een mooie en leuk 2007 kan tegemoed gaan, en jullie allemaal trouwens ook natuurlijk.....

Jongens jongens toch, wat kan het toch moeilijk zijn hé.....

grz
DAvid