Elke dag huilen, hem missen...

afbeelding van Eye Ris

Hier zit ik weer...Ik had niet verwacht dat ik nog veel op deze site zou komen. Ook durfde ik niet te schrijven dat het weer aan was met T., door de adviezen die ik hier kreeg. Mijn gevoel kon het niet weerstaan...wilde hem zo graag!

Toch, na een maand, ben ik hier weer. Fijn voor herkenning, maar het liefst was ik hier niet meer gekomen. Dat T. en ik voor altijd samen zouden blijven. Ik had het een jaar geleden sowieso écht gedacht. Ik zag het ook al helemaal voor me, trouwen en kindjes krijgen. Hij ook...Eigenlijk was alles zo fijn tussen ons...Ik ben nog steeds van mening dat we bij elkaar passen. En geef mezelf de schuld dat we niet meer bij elkaar zijn, misschien de laatste keren niet, maar wel de 1e keer. Had ik hem maar niet zo geclaimd...Hij deed zo zijn best om mij ervan te overtuigen dat hij mij niet kwijt wilde en van me hield. Maar ik bleef maar doorgaan...
Ook blijf ik me afvragen hoe het nou zit. Hij zegt niet meer verliefd op mij te zijn, het gevoel is niet sterk genoeg. Komt het door de angsten die hij had? Over wanneer het weer fout zou gaan? Anders vind ik het moeilijk om te snappen dat hij ineens niet meer verliefd is...De 1e keer toen hij het uitmaakte was hij zelfs nog verliefd, elke keer als we weer afspraken was hij weer verliefd...Misschien de laatste week ofzo niet meer. Want daarvoor wilde hij nog van alles met mij doen. Het is zo moeilijk te begrijpen Verdrietig. En ook omdat we eigenlijk heel veel gemeen hebben.

Nu zit ik hier weer, huilend omdat ik hem zo mis. Huilend omdat ik hem echt kwijt ben. Huilend omdat ik hem terug wil. Huilend aan de gedachte van hij met een ander. Huilend om alles dat weg is wat we hadden. Hoe moet ik nou verder zonder hem?! Dat doet echt heel veel zeer...En geen contact hebben valt me ook zwaar. Wat zou ik graag zijn mooie stem willen horen, zijn geruststellende woorden, zijn lieve mooie koppie willen zien, hem aanraken...Zo blij keken we dan als we elkaar zagen...

Voor mij was/is 2006 echt een rotjaar. Zo erg heb ik me nog nooit gevoeld. Voor mij is niemand beter/leuker/knapper/liever/fijner enz als hem. En ik denk dat ik dat altijd zou blijven vinden, voor mij is hij de Ware. Ik denk niet dat ik ooit nog zo gelukkig zou zijn als dat ik met hem was...

En weer rolt er een traan over mn wangen...