ik kan maar niet boos op hem zijn,heel raar,nadat hij zo is verdwenen zou ik hem moeten vervloeken,en toch doe ik dat niet..de reden dat hij is verdwenen heeft zn zus doorgepost..die weet ik nu,hij wou mij en mijn zoontje niet in bepaalde dingen betrekken..en zei dat ie terugkwam als dat over is..dat zie ik nog wel,ik wil hem momenteel alleen maar vasthouden en weer lekker samen slapen of tv kijken op de bank,hij heeft me altijd goed behandeld,mij op een voetstuk geplaatst..waarom kan ik niet boos op hem zijn,ik ben wel boos om zijn actie,die vergeef ik hem nooit,maar wil zo graag even zijn stem horen,even horen hoe het met hem gaat,waar hij is en hoe hij zich voelt,even zijn gerustellende woorden horen,hoe hij altijd liefkozend,,wijffie,,tegen me zei.me zachtjes over mijn wang streelde en verliefd naar me keek,die stille knipoog in een volle kamer,die me even speciaal liet voelen,die kus in mijn nek met het voorbij lopen.s'morgens dat kusje op mijn wang als hij naar werk ging..die kleine dingetjes die ik nu zo waardeer..ik mis hem,zijn geur,ik verlang naar hem,en hoop elke dag stiekem dat hij voor mijn deur staat,zodat ik hem weer in mijn armen kan nemen...F ik hou van je nooit vergeten he!!