gevoelens veranderen..

afbeelding van LadyC

Het is nu iets langer als twee maanden uit, en het begint me nou op te vallen dat tijd echt wonden heelt. Het gaat heel langzaam, en het valt misschien niet direct op, maar nu naar 2 maanden durf ik te zeggen dat ik echt vooruitgang heb gemaakt.

De eerste weken dat het uit was genoot ik van niks. Ik probeerde er wel uit te gaan en mijn gedachten te verzetten, maar het lukte nooit.
Langzamerhand merk ik dat ik weer geniet van uitgaan, met vrienden weg, en zelf van het alleen zijn.

De momenten dat ik weer met hem geconfronteerd word, kan ik steeds beter aan. Zoals dat ik hem tegenkwam in de stad gister, en 'ons' liedje hoorde op de tv. Het gaat zo af en toe nog wel eens met een traan, ik voel mijn hart nogsteeds overslaan, maar het is allemaal minder pijnlijk als eerst.
Ik merk steeds meer dat ik geniet van mijn vrijheid, zoals ik dat eerst niet kon.

Ik hoop dat tegen de tijd dat ik hem iedere dag weer tegenkom op school, ik sterk genoeg ben om het me niet al teveel te laten raken.

Tegen al de mensen die mijn gevoel nog niet herkennen, en nog niet van dingen kunnen genieten wil ik zeggen: ookal is het nog moeilijk te geloven, tijd heelt echt wonden geloof me, de dag komt dat je merkt dat je vooruit bent gegaan en dat je ziet dat het beter met je gaat!

Liefs, LadyC