Er is niks veranderd. Als ik hem confronteer met hemzelf, met zijn echte ik rent hij mijlenver weg. Al die tijd is hij dus geen sikkepit veranderd. Zolang als ik de poppenkast meespeel en hij Jan Klaasen en ik Katrijn speel is er niks aan de hand, dan komen er allerlei figuren het toneel op waarachter hij zich kan verschansen. Maar oh wee als ik hem confronteer met de one & only ....
dan zul je hem voorlopig niet meer horen of zien. Hij rent dus nog steeds weg voor zichzelf. Nou dat had ik echt niet verwacht, ik had verwacht dat hij in de tussentijd wel wat geleerd had, maar niks hoor, we're right back where we started from. Hihhihi ja sorry daar moet ik om giechelen.
Aan de andere kant denk ik dat het niet zo heel verontrustend hoeft te zijn, het betekent gewoon dat er dingen zijn waar hij zich voor schaamt. Maar goh ik had echt niet gedacht dat ik blijkbaar nog steeds heftige emoties bij hem oproep. Emoties waar hij vanaf het begin nooit mee om heeft kunnen gaan en nu dus nog steeds niet., ik vind het wel een bijzondere constatering. Proficiat hoor.