Ook in ben in de "fout" gegaan. Alhoewel ik me er nu (nog?) niet slecht door voel, dus misschien valt het wel mee. Ik heb gisteren een sollicitatiegesprek gehad, en voelde me daardoor in de war. Het was een leuk gesprek, maar ik twijfel of het bedrijf en het soort werk wel bij me past. Maar wil tegelijkertijd ook zo graag iets anders gaan doen, moet ik het niet gewoon proberen? Nou ja, ik ga er nog maar eens goed over praten met een vriendin denk ik. Daarna lang met mijn moeder gebeld en lang over haar gesproken, waardoor mijn hoofd helemaal vol zat. En wat doe ik vanochtend? Ik stuur een e-mail naar hem. Kort, uit nieuwsgierigheid. Maar ik werd zo gek van het steeds nadenken over wat hij nu doet, dat ik opeens dacht, ik vraag het hem gewoon. Iedereen doet normaal tegen me, waarom hij niet? Ik denk niet dat het kwaad kan, misschien regaeert hij, maar waarschijnlijk niet. Nou ja, ik dacht, ik doe gewoon iets. Merk dat ik wel genoeg dingen heb om afleiding te zoeken, ik voel me niet meer zo afhankelijk als eerst, heb weer nieuwe doelen. ben alleen wel bang dat ik me over een paar dagen opeens wel heel rot voel....maar goed, dat zie ik dan wel?