Ik wil hier wel even mijn verhaal kwijt

Ik heb ondertussen een relatie van 4,5 jaar. Mijn vriend is een heel lieve jongen en ook heel goed voor mijn dochtertje.
Sinds begin dit jaar hebben we besloten om te gaan samenwonen. Eind april heb ik mijn huurcontract opgezegd. Begin mei zijn we samen een weekje op vakantie geweest.
Alles ging goed tot mijn vriend, een week na onze vakantie, plots zei dat hij niet meer de juiste gevoelens voor me had en de relatie niet meer zag zitten.

Voor mij was dit een donderslag bij heldere hemel. Begreep er niets van en kon het niet geloven. heb heel lang met hem zitten praten en hij was niet meer zo sterk overtuigd van wat hij had gezegd. Hij wist het allemaal niet meer. Toen heb ik de hulp ingeroepen van een psychologe en zijn we verschillende keren gaan praten. Na ongeveer een maand vroeg mijn vriend dan uiteindelijk of ik nog met hem wilde samenwonen. Heb natuurlijk gezegd dat ik dat nog wou.

Sinds 1 augustus wonen we samen maar heb het sinds dan niet gemakkelijk gehad. Ik moest nog vaak terug denken aan het moment waarop hij me wou laten gaan. Er zijn toen veel dingen door hem gezegd die bleven hangen. Ben er nog vaak op terug gekomen maar op een gegeven moment wilde hij er niet echt meer over praten. Voor mij klopte er iets niet. Ik voelde dat er meer aan de hand was. Het feit dat hij zich ook niet schuldig voelde t.o.v. mij over wat hij gezegd en gedaan had in die periode viel me ook zwaar. Hij was precies niet echt heel erg blij dat we dan uiteindelijk nog samen waren. Voor mij is het zo dat als ik geen moeite had gedaan we nu niet meer samen zouden zijn.

Op 1 oktober heb ik e-mails van mijn vriend onderschept van begin mei met een meisje. Hieruit bleek dat hij heel erg verliefd was op dat meisje en zijn relatie voor haar wou opgeven. (dan was het natuurlijk duidelijk waarom hij in mei niet meer verder wilde met mij) Het bleek ook dat hij voor onze relatie iets met haar had. Volgens mij kortstondig maar wel intiem. Er stond ook in die mails dat hij een cd was gaan kopen omdat een bepaald liedje hem deed denken aan haar. (die had hij overigens meegenomen op onze vakantie in mei) Uit die mails kon ik afleiden dat zij het niet echt allemaal zag zitten, ze schreef bv dat ze nergens wou tussen komen en ze schreef ook dat het toch niet zo kon zijn dat hij zijn relatie van 4 jaar wou opgeven voor haar en al zeker niet omdat hij haar maar enkele uurtjes had gezien en niet in een nuchtere toestand.

Die avond op 1 oktober ben ik met mijn dochter thuis weggegaan en naar mijn moeder gegaan voor het weekend. Heb hem wel laten weten dat ik iets wist en heb hem gevraagd of hij me wilde komen vertellen waarom hij zo gelogen had tegen mij. Hij heeft me dat weekend wel opgebeld om te vragen wat ik van plan was en waarom ik zo boos was. Hij zei dat ik een naam had gehoord en er een verhaal rond had gemaakt.(heb hem toen nog niet verteld over die mails) Hij zei me dat als ik dacht dat hij vreemd was gegaan dat ik het verkeerd had want dat er niets gebeurd was.

Heb hem op 3 oktober nog eens gevraagd of hij eerlijk de waarheid wou vertellen. Toen heeft hij gezegd dat hij in een zwak moment een fout had gemaakt maar dat er niets lichamelijks gebeurd was. Hij vertelde me nog dat als hij echt iets wilde het ook wel zo geweest zou zijn.
Verder had ik volgens hem geen recht meer om vragen te stellen.

Heb uiteindelijk een geprek kunnen hebben met het meisje in kwestie en ben toen veel meer te weten gekomen.
Bleek dat hij echt iets met haar wou maar zij niet. Ze hebben zelfs enkele malen ruzie gemaakt omdat zij niets meer wilde. Dit was ook het geval op 11 september en toen heeft hij zelf gezegd dat hij het nog niet helemaal had verwerkt. Heb ook zijn beste vriend gesproken die avond en die wilde zich niet mengen maar hij heeft wel een paar dingen verteld namelijk dat toen het terug in orde was tussen ons dat hij nog vol was van dat meisje. Hij had ook tegen zijn vriend gezegd dat ook al zou hij mij laten vallen hij ze toch niet zou kunnen krijgen.

Toen ik mijn vriend vertelde dat ik haar had gesproken werd hij heel erg kwaad. Het hoefde niet meer voor hem als ik de problemen ging opzoeken. Toen hebben we besloten om een streep te trekken onder het verleden en ons te richten op de toekomst.

het probleem nu is dat ik het veel te moeilijk heb met dit alles en ergens weet, voel en denk dat hij nog verliefd is op dat meisje. Ik voel me echt 2de keus en als ik aan die mails denk en wat er instond word ik echt niet goed.

Is er iemand die me raad kan geven wat ik kan doen. Praten met hem is heel moeilijk. Hij is erg dominant en kan zich overal uitpraten. Met iemand weer gaan praten ziet hij niet zitten, dat heeft hij vorige maand al aangegeven. Wil ook niet zomaar alles opgeven...