ik ken je nog zo kort, drie weken denk ik maar. het is 'aan', maar omdat ik zo verschrikkelijk verliefd op je ben en daardoor last van onzekerheid heb, kan ik er niet van genieten. we hadden vanmorgen afgesproken en je bent niet op komen dagen. geen telefoontje, niets. ik bel je, maar je telefoon staat uit en ik weet gewoon niet wat ik ervan moet denken.
ik heb al liefdesverdriet, terwijl het geeneens uit is, maar zo voelt het wel. ik voel me zo eenzaam.