Ik heb het gevoel dat ik in een achtbaan zit.

afbeelding van principessa

Vandaag steeds overvallen door veel verdriet, voel me erg heen en weer getrokken. Moet ik hem steunen nu hij het moeilijk heeft of moet ik het afkappen. Eigenlijk weet ik het antwoord al, ik kan niet met hem verder, hij gebruikt me nu. Hij heeft toch een vriendin laat hij het mooi met haar uitzoeken. Hij maakt een gigantische puinzooi van zijn leven, ik heb hem genoeg kansen gegeven. Toen ik hem nodig had was hij er niet.
Maar toch trekt die andere kant, heeft te maken met dat iemand je nodig heeft, ja maar ik ben er ook nog!! Ik moet mijn eigen leven oppakken, en aan mezelf werken en die klootzak die zoekt het maar uit. Veranderen gaat hij toch niet, is hij veel te laf voor.
Hij kan mij niet gelukkig maken, ik hem niet, Basta.