ik herken veel verhalen

afbeelding van cinderella

tja, echt, ik herken zoveel verhalen hier,maar de pijn en het verdriet dat kan niemand weg nemen van mij, ik ben zelf moeder van 35 en ik heb 4 gezonde kids, in 2003 leerde ik M kennen, ik was zo verliefd dit had ik echt nog nooit mee gemaakt ik was er gewoon verdrietig van zo verliefd, in het begin was het leuk fijn,nachten praten sex je kent dat wel, tot dat ik de eerste ruzie kreeg met hem, hij is weg gegaan en liet zo 1 week niks meer horen, en ik maar sms-en en smeken, ow dat is echt zovaak gebeurd, tegen het weekend dan melde hij zich weer, ja want toen waren me kids er niet, dan deden we leuke dingen en s'vonds veel drank en de nodige sex, ik heb pas in 2004 zijn ouders leren kennen, op zijn verjaardag in april, maar goed ik dacht het is nu eenmaal zo hij zal het wel weten wat die doet, beetje voor beetje trok hij bij mij en me kids in huis, ow ik moest erg wennen hoor, hoe hij met de kids omging, hoe hij dingen veranderde,maar goed, ik vond alles goed ik was zo verliefd, ik heb gewoon gekropen voor hem,, maar uit eindelijk je kan niet iemand zijn die je zelf niet bent en dat is me vorig jaar dus teveel geworden, we zijn toen 4 weken uit elkaar geweest,,maar toch weer bij elkaar gekomen door praten praten praten. tot afgelopen mei toen mijn oudste een nacht weg bleef, een hele nacht niet slapen denken huilen en ongerust zijn, tot ik s'morgens mijn jongste 3 naar school moest doen en hij lag zo als gewoonlijk in bed,, door me moeder zijn me de ogen een beetje voor beetje open gegaan,,en 22 juni heb ik hem voor de keus gesteld of hij veranderd of hij moest maar weg gegaan, hij is weg gegaan 2 weken en toen belde hij hij wou praten,, ja praten onder de drank wat hij had drank op toen die hier kwam,, van praten is niks gekomen we hebben wel weer een lange nacht bed plezier gehad, maar s'morgens toen ik wakker werd was die weg,, zonder een briefje of wat dan ook.. ik heb dat 5 maanden vol gehouden op die manier,,met de nodige zorgen van me kids erbij en me werk, het is me nu dus echt teveel geworden,,krijg nu extra vitamine spuiten 2x in de week en medicijnen om mijn cholesterol teverlagen. ik heb nu 2 weken niks meer van me laten horen,, en ik dacht ach ik red me wel,, maar tis net zo als begin juli,, ow ik mis hem en ik heb zoveel verdriet,, en ik weet gewoon ik hou zoveel van hem,, ik moet gewoon afkicken van hem, ik heb al zo links en recht een reactie geplaatst,, omdat ik weet hoe hel het is om met dit verdriet om tegaan,,het de tijd geven ,rust zoeken ook al is dat moeilijk..
ik hou afstand van hem hoe moeilijk het ook is,, het is beter zo,,voor mij en me kids,,
bedankt voor het ff lezen van klein verhaaltje maar ow zo ben nog zo vol met alles van hem en over hem