Ik zie geen uitweg meer..

afbeelding van Nikki

Hoi Allemaal,

Nou, na mijn vorige blog n tijdje terug, na die ruzie dat hij is weggegaan, bij zn ouders gaan wonen, heb ik in 2 weken tijd amper iets van hem gehoord..
3x op msn wat gesproken, neutraal gesprek, maar van zijn ouders mocht hij eigenlijk niet met me msnen...
Toen ze dat toevallig zagen hebben ze mijn ouders opgebeld om te zeggen dat ik hem met rust moet laten (Ik ben 24, woon op mezelf, hij is 19!)
Terwijl hij zelf contact zocht via msn en email. Ik vond het belachelijk

Vrij weinig gehoord...soms dagen niks. Als ik hem vroeg waarom, was hij druk, of iets doen met zn ouders en broertje...

2 weken geleden is hij dus uit het samenwonen vertrokken, heeft zich uitgeschreven bij mij, en mij met een pak rekeningen van het samenwonen laten zitten, en woont nu bij het volgende gratis hotel, zn ouders, zonder te werken of iets te doen... Nog altijd neemt hij geen moeite om werk te zoeken

Ik heb het idee dat het hem allemaal vrij weinig doet. Hij heeft een jaar lang gratis bij me gewoont, vertikte het om werk te zoeken, en toen ik het beu was, de deur achter zich dichtgetrokken, en dat was het dan.

Geen verranderingen, geen 'ik zal nu werk zoeken en dan komt het misschien weer goed'
Niks

Nu zal ik dus fulltime moeten gaan werken, probleem is dat ik een hond, kat, en konijnen heb.
Het idee was dat hij fulltime zou werken en ik parttime, omdat de hond uitgelaten moet worden en niet zo lang alleen kan blijven..

Nu zie ik dus echt geen uitweg meer..
Hoe moet ik al deze rekeningen en t huis alleen betalen?
Hoe kan ik fulltime werken met n hond?

Het huilen staat me nader dan lachen......