In de knoop

afbeelding van HenkHering

Voor het eerst hier om advies te vragen en me te helpen mijn eigen fantasieën en gedachtenspinselen te doorzien. Sinds een maand ben ik hevig verliefd op iemand op mijn werk.

Ze werkt er al meer dan een jaar en de verliefdheid is dus ook langzaam ontstaan. We kunnen het goed vinden en hebben leuke gesprekken. Twee weken geleden heb ik door het toeval een hele nacht bij haar thuis gezeten en met haar gepraat. Toen ik wegging heb ik haar de liefde verklaard. Ze schrok want ik had toen nog een vriendin (vijf jaar), maar ze was het met me eens dat het goed klikte. De volgende dag hebben we gebeld en het erop gehouden dat we ons er overheen zouden zetten.

Nadat we een bedrijfsuitje hadden heb ik toch weer geprobeerd haar te benaderen, ze wilde met me praten als we niet zoveel gedronken hadden. Inmiddels had ik alles aan mijn vriendin opgebiecht en zijn we min of meer uit elkaar. De volgende dag ben ik naar mijn ouders gegaan om na te denken en ruimte te nemen. Ik heb haar vanuit daar een mailtje gestuurd met mijn gevoelens. Om ook tegen haar eerlijk te zijn. Ik heb haar gezegd dat ik haar graag zie omdat het klikt, vertrouwd voelt en ze zo mooi is. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik het niet uit is gegaan met mijn vriendin omdat ik denk een relatie met haar te krijgen, maar dat ik wel hoop dat het nu minder onomwonden wordt tussen ons. En dat ik dat gesprek graag wil om duidelijk te krijgen hoe we met elkaar moeten omgaan op de werkvloer. Ze smste me die nacht terug dat ze mijn eerlijkheid waardeert, ze het nogal wat vond en dat ze het allemaal even moet laten bezinken. Ze beloofde me later nog een mailtje te sturen en eindigde met groetjes. Dat is nu twee dagen geleden.

Ik wordt compleet gek. Houd ik mezelf voor de gek als ik denk dat ze wel met me wil daten? En moet ik haar laten weten dat ik terug ben van mijn ouders en dat ik graag zou afspreken om een gesprekje te hebben? Of zie ik overal niet bestaande tekenen dat ze mij toch wel leuk vind, maar vooralsnog niet wilde laten blijken omdat ik een vriendin had. Ik zou het liefst nu naast haar zitten en een arm om haar heen slaan, met haar praten en in haar ogen kijken.