Hallo iedereen,

Ik ben nieuw hier dus zal me maar even voorstellen. Geitje is me account naam, misschien een beetje gek maar dat is hoe ze me afentoe noemde. Ik ben 15, man, scholier. Ik heb 2.5 jaar een relatie gehad met hét meisje. Misschien klinkt het alsof ik nog jong ben, misschien een wat lange relatie heb gehad maar ik weet dat het meer dan dat was. We waren zo verschillend en dat maakte het spannend. Tot ongeveer 8 maanden was alles koek en ei, maar toen kreeg ik gemengde gevoelens. Ik ben zelf nogal afstandelijk maar zij hing juist voortduurend om me heen en wou steeds bij me zijn. Ik heb dit tegen haar gezegd en dat ik dit niet fijn vondt, hier hebben we toen over gepraat en het kwam weer goed. Dit heb ik ondertussen zo'n 3 keer meegemaakt. Nu ging het in de laatste 2 maanden van de relatie erg slecht, zij wou meer vrijheid, ik meer aandacht en we kregen ruzie over de kleinste dingetjes. Toen, de week voor de vakantie waarin we hadden besloten er aan te werken kregen we weer ruzie, en maakte zij het uit. Nu is het allemaal erg verwarrend voor me, tijdens die kut periode voelde ik nauwelijks nog wat voor haar en nu mis ik haar intens en besf ik dat ik nog erg veel van haar hou. Ook zij is volgens mij wat door de war. Het is inmiddels 2 maanden geleden dat het uit is en ik heb twee weken geleden met haar gepraat. Zij zei dingen als: Is het al te laat voor ons? Het is allemaal zo moeilijk! Ik wil het ook misschien nog wel maar nu even niet, ik heb nu vrijheid nodig en voel niks voor meer voor je. Nu, dit gaf me wel wat hoop aangezien zij zei dat ze misschien nog wel wat wou op ten duur maar nu gewoon aan zich zelf moet denken en vrijheid wilt hebben. Nu, ander half week later en ze negeert me (ik zit bij haar in de klas), ze kijkt me niet eens meer aan. Ze was overdreven vrolijk en oppervlakkig wat ze normaal niet zo is en ik dacht dat ze zich zo gedroeg om weg te lopen van het gevoel en er niet aan te hoeven denken. Nu sprak ik haar moeder vandaag en die zij dat ze over me heen is en dat ze terugkijkt op een leuke tijd en dat het ooit misschien nog wat wordt maar nu niet en dat ze door wilt gaan met haar leven en leuke dingen wilt doen. Nu komt ze wel gister naar mij toe om te vragen of we volgende week een gesprek kunnen hebben, erg verwarrend allemaal! Drie weken hiervoor liep ik naar binnen terwijl ze met een andere gast stond te zoenen, waarvan ze later ongelovelijke spijt had. Ik weet niet wat ze nou voor me voelt, aan de ene kant geeft ze aan op een dag weer samen met me te willen zijn maar nu even niet, aan de andere kant wil ze niks van me weten en gaat ze na een week door met haar leven

Ben niet zo'n groote prater maar aangezien mijn vrienden ook haar vrienden waren en nu erg naar haar toe hangen heb ik het gevoel dat ze mij laten vallen enb en ik nog al alleen. Het is niet dat ik het niet aangeef hoor, heb een egt goeie vriend die ik al een aantal keren heb aangegeven dat ik graag wat meer met hem zou willen praten of om wil gaan, vooral op school maar hier veranderd hij niks aan.

Fijn dat ik even me ei kwijt kon, gaarne tips of advies!