Waarom? Is de vraag die iedereen hier wel heeft voor zijn of haar situatie.

Waarom is zij weg? Waarom is hij weg?
Waarom doet ze zo, waarom doet hij zo?
Waarom ben ik het, met een gebroken hart?
Waarom ben ik er nog niet over? Waarom moet ik toch zoveel wenen om je?
En al die vragen die beginnen met "waarom" zijn vragen die ons niet worden beantwoord.
DAAROM stellen we ze..we gaan er van uit, dat we er nooit zullen over geraken, we hopen dat ze/hij zal terugkeren.
Het einde lijkt zo onreikbaar, want iedere dag word je gepijnigd met gevoelens, die je steeds naar beneden trekken.
De dagen gaan traag voor bij, opstaan met een gevoel van, wat wordt het vandaag weer? Want elke dag is anders, de ene dag sta je recht op de grond met je voeten, de andere dag lig je in je bed, te huilen voor iets die er niet meer is. Je vraagt je s'ochtends af, met welk gevoel ga ik vanavond gaan slapen?

Terwijl je ex, doorgaat met haar of zijn leven als of je relatie nooit heeft bestaan, alsof er nooit woorden zijn geweest, alsof de tranen nooit zijn gevallen. En nu in volle geluk leeft. Je belooft jezelf, om te leren van deze ervaring, om "harder" te zijn in de volgende relatie, om anders te zijn..maar hé, je bent wie je bent, als je gevoelig bent, is dat dan een negatief punt? ik zie het eerder als een eigenschap van je goed hart. En als je ex, je niet neemt zoals "jij" bent, dan verdient ze of hij het niet, want besef, dat zij of hij ook iets kwijt is, geen enkel hier op aarde is hetzelfde zoals "jij"..dus een tweede jij..., een tweede relatie zoals met jou, zal niet gebeuren. Het doet je pijn, om te zien , hoe je allebei zo bent veranderd, hoe ze of hij, zich veilig voelt in de armen van een ander.
Hoe zij of hij , de liefde terug opnieuw ontdekt.

Die gedachten, doen zo'n pijn Ik denk bij iedereen..Maar, het komt, dat je minder zult denken aan hem, of zij..je zal altijd een plekje ervoor hebben..maar probeer je relatie die over is, te plaatsen..er een plekje aan te geven, en het zien als een ervaring. En benieuwd zijn, naar de volgende persoon die je hartje zal veroveren.
Je zoektocht is nog niet af, voor sommigen, nog maar begonnen, en elke relatie, is een stukje die bijdraagt, in je leven. Binnen een paar jaar, kijk je tevreden terug, hoe het was.

Geduld, is soms het enige dat je nodig hebt, en als je twijfelt, over hoe de toekomst er zal uit zien, dan zullen we hier op de site , ik ook..je vertellen, dat het goed komt. Want het is zo..zie het niet als een race, wees niet verbaast als je er over een paaar maanden , er nogsteeds niet over bent, je hebt alle tijd...Je hebt alle recht, om verdriet te hebben, want tenslotte is het iemand loslaten die je graag hebt gzien, en voor niemand is dit gemakkelijk. Op welke manier dan ook. Ken je dat gevoel? Als iemand gestorven is, waar aan je gehecht was? Dat je nu een paar jaar verder, hem of zij nogsteeds mist, maar je hebt die situatie een plaats gegeven. Terwijl je toen..ook hebt afgezien,...Ik ben er zeker van dat we dit gevoel zullen ervaren in de toekomst met deze relatie..En je zult terugkijken met een grote lach, maar toch zul je de tranen zien, die er waren toen het over was.

Hou nu vol, jij bent nu gewoon gebroken , maar geef jezelf de kans, om die gebroken stukken op te rapen.

Ik had zin, om te schrijven (typen ) wat ik zo'n beetje voelde..heb soms van die momenten haha..

hopelijk heb je er iets aan

Heel veel sterkte, en liefs van HD