mijn verhaal

afbeelding van richie

hoi lezers

Ik ontmoete 6 maand geleden een hele leuke meid. Ben zelf ondzettend verlegen dus durfde haar eerst niet eens aan te kijken.
Zij was allesbehalve verlegen en we kwamen nader tot elkaar,en het werd steeds gezelliger we waren daarvoor een workshop van drie dagen en samen met haar en een paar anderen raakte we snel goed bevriend en besloten contact te houden.
De laatste dag dat we er waren was pittig ik wou niet dat het voorbij ging want ik was bang dat ik haar nooit meer zou zien.
Nou 6 weken later gaf een van ons een feeste en iedereen was daar weer.(ondertussen spraken we via msn) Het was bedoeld als een reunieachtig iets maar ik ging eigenlijk alleen voor haar.

En toen ik haar weer zag werd het meteen weer zo gezellig we hebbe tot diep in de nacht met elkaar zitten praten en heb ongeveer me hele ziel blootgelegd (iets dat ik nou niet zomaar doe).

Toen ik thuis kwam die dag voele ik een vacuum eerst was ik hartsikke vol en nu miste ik haar alleen verschrikkelijk.

Na een paar weken besloot ik dat ik het niet voor me kon houden en heb het haar verteld via de mail want ze woond eeen ein bij mij vandaan en ik nooit rechtstreeks gedurfd hebben.

Wat gebeurde er ze zei dat ze geen relatie wou en vrij wou zijn. En sinds die staat ze kouder tegenover me We zijn wel nog steeds vrienden (denk ik) want dat wou ze wel zijn van me.

Maar elke keer als ik haar zie vind ik het moeilijk voel een diepe schaamte en voel me klote. Maar ondertussen zijn behoren we wel tot dezelfde vriendengroep en daar hoor je je toch prettige voelen.

Ik hoop dat dit niet teveel chaos is
Hoperlijk heeft iemand een tip of een vriendelijk woord.

PS Mischien denkt iemand dat dit geen liefdesverdriet is nou zo voel ik het wel ik voel me niet blij en denk iedere dag wel aan haar.