Ik heb de kerst overleefd. Heb me vermaakt maar soms een eenzaam gevoel. Het zien van andere stelletjes (de dochter en zoon van me vaders vriendin met hun aanhang waren er eerste kerstdag. Die heel erg klef en bef zijn) dit voelde soms wel pijnlijk. Het idee dat hij er ook bij had kunnen zijn, wat ik me al 3 maanden geleden voor dat het uit ging me ergens al voorgesteld had... En dat hij nu met een ander heeft gevierd.. Doet soms zeer.. Ook dat hij met oud en nieuw nu met de groep gezellig zit met haar erbij... Iedereen is het er mee eens. Vind het prima zo. Moest toch uit de groep van de leider... Doet pijn maar voelt ergens ook al goed en word steeds meer.. Mensen moeten me maar nemen zoals ik ben en er voor me zijn in een vriendschap niet alleen om het leuke.. Natuurlijk heb je die soms maar zo werkt het niet bij mij. Heb grootste deel van de tijd voor hele hoop klaar gestaan maar die zijn er nu niet voor mij... En wat ik zeg het voelt goed en steeds meer ook omdat ik besef dat ik gewoon een goed mens ben en een goed hart heb en niet alleen maar aan mezelf denk hoe moeilijk ik het ook heb. Merk dit ook bij andere mensen waar ik contact mee heb. Maar voor nu ben ik er even klaar mee en kom ik even op 1 voor zover me dat lukt En zeg niet dat die andere hele slechte personen zijn maar wel dat om leuke draait, oppervlakkig is wat ze hebben met elkaar en ze egoïstisch zijn. Zo ben ik niet en zal ik ook niet worden.

Maar het is nog wel pijnlijk op sommige momenten en heeft veel met me gedaan. Soms ook veel twijfel in mezelf. Me pa zegt tegen me laat dit los, verwacht niks meer.. Doe ik ook niet maar me hart is gebroken, mes in me rug gestoken door me ex en er een mes bij van de groep... En die pijn is niet zo maar weg.. Mis de gezelligheid soms wel had ook graag met dat weekje/weekendje mee gewilt met me ex zat ook al in me hoofd.. Maar nu mis ik steeds meer iemand dan hem persoonlijk... Iemand om dingen mee te delen. 's Avonds tegen aan te kruipen in bed en te vertellen hoe me dag was. Of wat we van de dag vonden. Gewoon iemand niet perse me ex. Die ken ik niet meer weet niet meer wie die persoon is... Hij zei dat ik de enige was die hem door en door kent. Maar op dit moment nee.. Ken hem niet weer en wil hem ook niet meer kennen. Het is een mooie tijd geweest voor wat echt was...
Dat weet ik niet en zal ik ook nooit te weten komen...

Ik ga verder en dat is enige wat ik kan doen. Verder met me eigen leven, nieuwe mensen ontmoeten en bovenal gewoon genieten!! En ik zie wel wat de tijd me zal brengen..