We sliepen al vanaf dag 1 steeds bij elkaar(14 april 2009) het ging goed totdat we echt te vaak bij elkaar waren. ik was toen 15 en hij 17 (nu onderhand 16 en 18). Onze ouders hadden ons al voor dit gewaarschud:"Stress" we hadden na 5 maanden vaak stress. hij heeft het al een keer uitgemaakt maar dat was gewoon omdat hij iemand anders leuk vond =o. maar nu 1 jaar en 3 maanden. Heeft hij het uitgemaakt. we hadden dus veel stress, stress en nog eens stress over de kleinste dingen. Hij vond het nu wel genoeg geweest. Sinds 6 juli slapen we uitelkaar, ja duh moet wel >.< ik heb steeds gesmeekt om terug te komen maar nee. ik heb gezegt dat ik zal veranderen want ik dacht veel aan mijn zelf. Maar het is te laat. het antwoord blijft nee!

ik voel me zo klote he! ik wil gewoon met hem aanhouden met een pauze. Gewoon uitelkaar slapen en in het weekend weer bij elkaar of alleen in vakanties bij elkaar slapen.

hij is echt mijn alles! zonder hem wil ik niks meer.
ik slaap al slecht, wil liever slaappillen voor inslaap te komen maar het mag niet, mijn ouders zijn bang dat ik zelfmoord pleeg ofzoiets. >.< jhuaa daag dat ga ik niet doen.
ik eet weinig. door de honger word ik misselijk en dan heb ik echt helemaal geen zin in.

Morgen gaan we afspreken en een leuke dag van maken na morgen is alles voorbij :'(

zo dit was mijn verhaal