Na 3 maanden

afbeelding van Veetje.

Na 3 maanden is het verdriet nog niet over.
Is het aan het slijten? Ik heb het gevoel van niet.
Zijn de tranen minder aan het worden? Ja dat wel, maar volgens mij heb ik er niet veel meer over.
Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen.

Ik heb het nog zo moeilijk met de breuk. Ik kan me er nog niet over zetten. Ik neem mijn leven wel terug op, ik ga weg met vriendinnen, doe dingen voor mezelf, maar het rotgevoel blijft.
Ik heb een reis voor mezelf geboekt maar blijf denken dat ik eigenlijk met hem zou moeten gaan.

Het doet zo'n pijn te weten dat hij al een maand en half met iemand anders gelukkig kan zijn... Hoe graag zag hij mij dan? Na 8 jaar? Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik mijn maatje, mijn beste vriend, mijn grote liefde kwijt ben. Hoe jong ik ook mag zijn, ik wou met hem oud worden.

Het doet pijn!