Na de stilte...

afbeelding van mama.neti

Hello allemaal,
Ik heb een tijdje niets meer laten horen, omdat er gewoon niet veel is gebeurt. Vanaf zijn antwoord op mijn mail heb ik niets meer gehoord, ik heb ook geen contact meer gezocht. Het valt me ook op dat ik minder aan hem denk. Af en toe komt hij nog in mijn gedachten hoor en dan doet het opnieuw pijn. Vandaag heb ik wel weer een domper. De papa van mijn zoontje die weer eens oneerlijk was, naar een domme vergadering en dan reed ik voor de 1ste keer na onze breuk voorbij zijn huis. Blijkbaar deed mij dit niet goed. Ik was echt van slag en kon weer huilen. Maar ik moest aan het werk, gelukkig, domme vergadering heeft geholpen Glimlach Natuurlijk is hij nog niet veel uit mijn gedachten geweest vandaag en heb ik zijn laatste mail opnieuw gelezen. Als ik die lees, heb ik zin om hem te antwoorden, vriendschappelijk. Maar velen zeggen dat ik dit beter niet doe en dat ik moet afwachten tot als hij opnieuw contact zoekt. Maar misschien denkt hij dan dat ik geen contact meer wil en dat is niet het geval (denk ik). Ik weet dus niet goed wat ik best doe. Ondertussen zijn we al 2 weken verder. 7 weken na onze breuk en nog kan ik hem niet vergeten, we hebben maar een (intense) relatie gehad van 4 maanden, wat ben ik toch onnozel om weer zooo verliefd geweest te zijn.
Ik zal er nog eens over nadenken...
Groetjes