Het is inmiddels al weer twee jaar geleden dat ik hier heb gepost. Na twee jaar zit ik wederom met een gebroken hart.

Anderhalf jaar geleden was het zover, ik leerde een nieuwe liefde kennen. Alles leek zo mooi en perfect. Ze woonde op dat moment bij haar ouders in Brazilië en had net een huwelijk achter de rug met een Nederlandse man. Ze was al Nederlandse en ze wilde weer terug komen om in Nederland te wonen en werken.

Het was de perfect match. Alles klopte ... tot we een half jaar verder waren. Haar spullen waren naar mijn huis overgekomen en ze trok direct bij mij in. Fout nummer 1, ga niet te snel samen wonen. Ik regelde alles voor haar: werk, financiele zaken, haar echtscheiding, enz ..

We zijn beide gelovig en God staat in mijn leven op nummer 1. Ze zei dat het bij haar ook zo was, maar na een paar maanden bleek het allemaal anders te zijn. Haar werk was haar God en ik kwam ergens op de 5e plek onder uiterlijk en geld. De relatie begon langzaam te scheuren. Fout 2, als jij niet belangrijk bent stop er dan mee.

Na veel ruzie en twijfel het toch nog een tijd geprobeerd. Maar helaas, het was niet meer te redden. Fout 3, probeer niet te lang vol te houden, zonde van je energie.

Gelukkig sta ik nu (door mijn geloof) sterker in mijn schoenen en doet het me nu niet zoveel pijn als twee jaar geleden. Bovendien heb ik al het contact afgekapt en dat is echt een aanrader. Het kost moeite, ik weet het, maar het geeft op lange termijn zo veel rust.

En nu? Ach, er komt echt weer een ander op mijn pad. En als dat niet gebeurd, so be it ...

Sterkte aan allen hier ...