En nu is het dan bijna officieel 3 maanden uit. Ik kwam vandaag een mail in mijn mailbox tegen die ik aan vrienden stuurde op 22 april, dat het uit was. En dat dat kwam omdat mijn ex zo diep zat en hij mij niet mee wilde sleuren. Man, wat is er sindsdien veel gebeurd! Erachter komen dat je ex je bedrogen en belogen heeft, dat hij een narcist is, dat je niet meer weet wat er allemaal wel waar was. Dat je je gaat twijfelen aan jezelf, je je afvraagt waarom je ooit voor hem bent gevallen en waarom je het niet eerder hebt uitgemaakt. Want ja, er waren al langere tijd ruzies en stress. Niet alleen relatiestress, maar ook van zijn bedrijf en financiele zorgen. Elke dag stress.... Dit werd vanaf maart verergerd toen duidelijk werd dat hij naar Roemenie ging voor een beurs, maar dan nog langer. Naar de stad waar "zij" woonde" Ach, dat is allemaal bekend en oud nieuws

Turbulente maanden. Laatste keer dat ik hem gezien heb zal 21 of 22 mei zijn (dus maand na de echte breuk), laatste keer dat ik hem sprak (telefonisch) is gek genoeg 22 juni geweest (bijzondere dag voor onze familie vandaar dat ik dat nog weet). Lijkt wel een bijzonder getal te worden. Want 22 maart is het laatste echte uitje wat ik met mijn ex had, wat erg leuk was. Met mijn ouders, zijn moeder, mijn zus en haar man naar Tina Turner! Eigenlijk was dat 1 van de weinige avonden sinds tijden die gewoon geweldig was. Zelfs mijn moeder die achteraf al erg lang twijfels had of mijn ex wel echt om mij gaf, had toen het gevoel dat het helemaal goed zat.
Maar vanaf morgen zal de 22ste geruisloos voorbij gaan.

Wat er nu over is na een haatmail van hem vorige week? Rust!!! Geen stress. Ik ben nu 2 weken vrij, zit in mijn 2de week en begin me al bijna te vervelen . Geen stress meer van tijdens de relatie, maar ook geen stress meer van de breuk. Want ja, ook dat is stress en druk. Wat kan je het druk hebben met huilbuien en jezelf ellendig voelen, net als met missen en verwerken etc.
Dus... stressloze rust!
En wat nog belangrijker is: geluk! Ik heb tijdens de relatie zelf ook een aantal keren op het punt gestaan om het uit te maken en heb er nog vaker over nagedacht. Maar naast houden van en trouw, hield de angst om ongelukkig te worden me tegen. Ik was namelijk bang dat ik zonder hem ongelukkiger zou zijn, dan met hem.
En wat blijkt? Het is andersom!

Morgen 22 juli zal een dag als iedere andere zijn. Stressloos en gelukkig!