Zit ik hier weer om 10 voor 1 's nachts achter mijn pc. Ben net maar lid geworden van de site, kijk er vaak op en heb veel aan de verhalen.

Mijn gehele dag/nachtritme is verstoord door het verdriet. Of laat ik beter zeggen, mijn nachtritme bestaat niet meer.. ik slaap van half 4 tot 8 en de rest van de dag ben ik wakker.
Ik durf gewoon niet meer te slapen. Als ik slaap dan droom ik raar, naar en stuur ik in mijn droom smsjes naar hem. Afgelopen nacht heb ik het smsje zelfs écht verstuurd.

Na anderhalf jaar is mijn relatie verbroken, omdat hij niets meer voelde. Ik zag het niet aankomen. Merkte wel wat irritatie.. maar dacht dit te kunnen verhelpen.
Ik stuurde hem een smsje dat we eens moesten praten om wat dingen op te lossen. Zette er zelfs in 'maar niets waar we niet uit komen'.
De volgende dag op msn sprak ik hem. Hij zei dat hij ook merkte dat er iets was en dat we inderdaad moesten praten. Hij gaf zichzelf geheel de schuld. Dat het verliefde gevoel minder was, hadden we al eerder besproken. 'Het zal nu wel veranderen in houden van' was toen de conclusie.
Hij zei er niet zeker van te zijn of het wel zo was en ik wist hoelaat het was.
Die hele avond heb ik gehuild en ook de volgende dag op school bleven de tranen stromen.
Die avond zag ik hem. Hij kwam binnen en ging op de bank zitten. Hij begon met een verhaal maar ik onderbrak hem en zei: 'heb je niet iets belangrijkers te vertellen?'
Hij aarzelde en zei: ' Ja, het spijt me.. maar ik wil er een punt achter zetten. Als je maar weet dat ik een geweldige tijd met jou heb gehad!'
'Ik ook met jou lieverd, ik ook met jou'.. het leek haast of ik hem moest troosten!!!
Nog gepraat over hoe het verder zou gaan, wat we nu van elkaar zouden zijn. We hebben geen verplichtingen zoals school of sport, om elkaar te zien, maar wilden deel uit blijven maken van elkaars leven.
De dagen erna smste hij me nog 'of ik het wel redde'. Dit tot ik terug smste: 'Als ik nee stuur kom je toch niet bij me terug, dus het heeft geen zin.. laat me maar'.

Nu zijn we inmiddels 3 maanden verder. Hij heeft alweer een nieuwe 'relatie' gehad. Deze duurde 3 weken. Ikzelf heb het idee dat mijn verdriet pas nu begint. Ik was wel met hem bezig, maar niet de hele dag. Droomde 's nacht gewoon over mijn dag en liep redelijk vrolijk rond.
Maar de afgelopen 3 weken lijkt het me meer bezig te houden dan normaal. Ik heb hem sinds de breuk 1 keer gezien en echt gesproken. We hebben nog altijd veel gepraat maar had het idee dat hij gek van me werd. Ik wilde altijd dat hij me nog als speciaal zou zien, maar voor hem is het gevoel gewoon over.
Ik nam het hem (en ik denk dat ik dat nog steeds doe) kwalijk dat hij niet meer met me sprak. Ik wil hem zijn rust wel geven, maar ik wil ook mijn eigen rust. Ik zit zo vol vragen.

Ik betrap mezelf er ook constant op dat ik plannen verzin om hem terug te krijgen, terwijl er geen enkele aanleiding is dat dit gaat gebeuren. Ik ga nu maar weer proberen te slapen.. want het is tenslotte bijna 2008 en dan wil ik er fit uitzien!
Ik wens iedereen die dit leest veel sterkte met zijn/haar verdriet en een gelukkig nieuwjaar!