Thanx kleine

afbeelding van zarathustra

Gisteren eindigde het. Mijn chatvriendin die ik hier ruim 2 jaar geleden ontmoette trok t niet meer. Niet alleen de 'relatie' met mij, maar zowat praktisch alles om haar heen. Zolang ik haar ken zit veel haar tegen. Een haast onmogelijke cirkel van ellende, die nauwelijks open te breken lijkt. Maar het klikte. Eindeloos hebben we met elkaar gesproken. Diepe gesprekken, maar ook chitchat. Ondanks het virtuele was ze voor mij een erg belangrijk persoon, en ik ga er vanuit dat dit wederzijds was. Maar gister gaf ze aan er genoeg van te hebben. Lag niet zozeer aan mij, maar aan haar. En.....ik kan haar begrijpen. Ze kapte t ook niet in een paar woorden af, maar trachtte haar besluit te verklaren. En wat kan ik daar tegenin brengen? Niets. Met woorden valt hier niets te winnen. Maar wat baal ik allejezus! En wat een leeg gevoel geeft t. Het klinkt wellicht dom, maar wat gaf ik om haar. En nog steeds. Ik ga haar zo enorm missen. Ik maak mezelf waarschijnlijk maar wijs dat ik belangrijk voor haar was. En het geeft me een enorm verwrongen gevoel dat ik haar juist nu los moet laten. Maar evengoed....
Thanx kleine.