This is how I feel now...

afbeelding van spoormeisje

Ik heb al enige tijd last van dromen over jou en ik wil graag een aantal dingen van me af schrijven, in dit geval per mail.
Ik ben namelijk een schrijver en geen prater.

Ik heb in mijn laatste sms niet zo lief tegen je gedaan en denk daarom dat dit nog steeds in mn hoofd spookt.
Ik weet niet hoe het komt, dit overkomt mij namelijk ook voor de eerste keer.

Misschien ligt het wel aan dat ik nu eindelijk eens weer aan de man moet,
misschien ben ik nog steeds jaloers op andere vrouwen die wel leuk contact hebben met jou of andere mannen.

Misschien ben ik nu wel weer toe aan een serieuze relatie, misschien mis ik toch "iets" in mijn leven.
Ik weet het niet.
Ik wil wel tegen je zeggen dat mijn laatste sms misschien bij jou overkwam, hoe die juist niet over moest komen.
Ik ken je voor de rest niet en jij mij niet. Maar in onze contact weet ik wel dat wij bijna dezelfde levenservaringen hebben.
Ik heb zat contact met mannen waar ik het leuk mee heb en zij met mij, alleen eindigen die altijd hetzelfde.
Als we praten over elkaar ontmoeten en weer lekker bijkletsen, zijn deze slechts "praatjes".
Vandaar mijn laatste sms zo naar jou. Ik wil niet meer aan het lijntje worden gehouden.
Ik heb je altijd een leuke jongen gevonden en vind het echt jammer dat het zo is gelopen.

Als ik deze mail teruglees, zie ik een hoop zinnen met "ik" beginnen. Dit is hoe ik mij nu voel.

Ik hoop dat ik je niet gekwetst heb of iets anders, dat was zeker niet mijn bedoeling.
Je hoeft niet op mijn mail te reageren, ik wil alleen dat je weet wat er bij mij in mn hoofd afspeelt.