wist niet dat je in een korte vakantie al zoveel om iemand kon geven. hij was buitenlands en van een totaal andere cultuur. wist dat het niets kon worden.wist ook niet dat je in zo'n idioot korte tijd zoveel om iemand kon geven: zijn lach, zijn manier van doen, zijn geur, zijn aanraking, wat hij zei, echt een verslaving zou het voor mij kunnen worden vrees ik. jammer dat hij geen contact meer opneemt maar toch maar beter zo anders zou ik hem nog meer missen. wat een buikpijn!! denk dat ik niet snel iemand vind hier in nederland die bij me past zoals hij, alles lijkt een beetje saai.hoop dat het gevoel snel verdwijnt en ik toch gelukkig kan worden.